ភីលីព ៣:១២-២១
ការរត់ទៅមុខ
ការរំលឹក នៅក្នុងភីលីព ៣:១-១១ យើងបានឃើញថា ដោយព្រោះ លោកប៉ុលបានរាប់ថាការស្គាល់ដល់ព្រះគ្រីស្ទ និង ការទទួលសេចក្ដីសុចរិតដោយសារព្រះគ្រីស្ទ ប្រសើរជាងអ្វីៗទាំងអស់ ដូច្នេះគាត់សប្បាយរីករាយនឹងការដោះដូរទាំងអស់នេះណាស់ គឺគាត់ចាកចោលអ្វីៗដែលមនុស្សអួត និងរាប់អាន ដើម្បីវិលមកប្រកបក្នុងការរងទុក្ខជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ព្រមទាំងសេចក្តីស្លាប់វិញផង។
ចូរអានភីលីព ៣:១២-២១
សូមអាន ៣:១២-១៤ ម្ដងទៀត។
តើ ‹រង្វាន់› នៅក្នុងខ១៤គឺជាអ្វី?
តើអាកប្បកិរិយារបស់លោកប៉ុលនៅក្នុងខ១២-១៤គឺជាអ្វី?
ការពន្យល់ លោកប៉ុលអាចគិតអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលគាត់បានធ្វើពីមុនមក ប្រយោជន៍ដើម្បីនឹងបំរើដល់ព្រះគ្រីស្ទ។ អ្នកខ្លះប្រព្រឹត្តបែបនេះដែរ ហើយប្រហែលអួតអំពីសកម្មភាពរបស់គេផង។ ប៉ុន្តែលោកប៉ុលមានអាកប្បកិរិយាផ្ទុយពីនេះវិញ។ គាត់សម្រេចចិត្តថានឹង‹ភ្លេចសេចក្តី ទាំងប៉ុន្មាន ដែលកន្លងទៅ ហើយក៏ខំមមុលឈោងទៅសេចក្តីខាងមុខទៀត›។ នៅក្នុងខ១៥លោកប៉ុលថា យើងទាំងអស់គ្នា ដែលគ្រប់លក្ខណ៍ ត្រូវមានគំនិតយ៉ាងនេះ។
ការអនុវត្តន៍ និង ការជញ្ជឹងគិត តើអ្នកមានអាកប្បកិរិយាដូចប៉ុលត្រង់ចំណុចនេះមែនឬទេ? បើសិនទេ តើអ្នកត្រូវផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងម៉េចដើម្បីឲ្យមានគំនិតដូចជាលោកប៉ុល?
សូមអានខ១៧។
នៅក្នុងខនេះយើងឃើញថា គ្រីស្ទបរិស័ទដែលមានការទទួលខុសត្រូវធ្វើជាអ្នកដឹកនាំត្រូវផ្តល់គំរូល្អនៃជីវិតរបស់ខ្លួន។ តាមរយៈខនេះ តើលោកប៉ុលទូន្មានគ្រីស្ទបរិស័ទឲ្យធ្វើអ្វី?
សូមអានខ១៨-១៩។
តើខ្មាំងសត្រូវនឹងឈើឆ្កាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានគិតពីអ្វីខ្លះ?
លទ្ធផលចុងក្រោយនៃខ្មាំងសត្រូវនឹងឈើឆ្កាងរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជាអ្វី?
សូមអាន និងសង្ខេប ខ២០-២១។
ការជញ្ជឹងគិត និង ការជជែកគ្នា តើ ខ២០-២១ បានលើកទឹកចិត្តអ្នកយ៉ាងម៉េចដែរ?
រំលឹកឡើងវិញ តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះចេញពី ភីលីព ៣:១២-២១នេះ?
ការអនុវត្តន៍ និង ជជែកគ្នា អ្វីដែលយើងបានរៀនតាមរយៈបទគម្ពីរខាងលើនេះ តើយើងត្រូវយកវាមកអនុវត្តន៍ចំពោះខ្លួនអ្នកយ៉ាងដូចម្តេចនាពេលសព្វថ្ងៃនេះ?
តើអ្នកត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរជីវិតយ៉ាងម៉េចតាមរយៈមេរៀនចេញពីអត្ថបទនេះ?
You’ve captured this perfectly. Thanks for taking the time!