Below is a translation of the Westminster Shorter Catechism. If you wish to see the English Westminster Shorter Catechism you can go to http://learnscripture.net/catechisms/WSCME/ or http://matt2819.com/wsc/
The Westminster Shorter Catechism pdf download
សំនួរចំលើយគោលជំនឿគ្រីស្ទានខ្លីបកប្រែពី Westminster Shorter Catechism
ដោយ សុខា និង លូកា ស្មីត អានឡើងវិញ និងកែសំរួលដោយ លោកគ្រូគង្វាល នុត ស៊ីដេត
Emails: Luke.bryant.smith@gmail.com Sokhasmith@gmail.com
១. សំ- តើអ្វីគឺជាគោលបំណងចំបងរបស់មនុស្ស?
ចំ គោលបំណងចំបងរបស់មនុស្សគឺ ថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ព្រះ និងអរសប្បាយ ជាមួយទ្រង់ជារៀងដរាបតទៅ។
២. សំ- តើអំណាចអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានមកដើម្បីបង្ហាញយើងអំពីរបៀបថ្វាយ សិរីរុងរឿងដល់ព្រះ និងអរសប្បាយ ជាមួយទ្រង់ជារៀងដរាប?
ចំ- អំណាចតែមួយដែលបង្ហាញយើង អំពីរបៀបថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ព្រះ និង អរ សប្បាយជាមួយទ្រង់ជារៀងដរាបនោះ គឺ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដែលជាព្រះបន្ទូល របស់ព្រះ ហើយព្រះបន្ទូលនេះត្រូវបានចែងទុកនៅក្នុង ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។
៣. សំ- តើព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធបង្រៀនអំពីអ្វីជាចំបង?
ចំ- ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធបង្រៀននូវអ្វីដែលមនុស្សត្រូវជឿអំពីព្រះ និងអ្វីដែលព្រះតំរូវឲ្យមនុស្សធ្វើ។
៤. សំ- តើព្រះជាម្ចាស់គឺជាអ្វី?
ចំ- ព្រះជាម្ចាស់ គឺជាវិញ្ញាណ ប្រកបដោយអនន្តភាព[1] ស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច ហើយមិនចេះប្រែប្រួល។ នៅក្នុង ទ្រង់មានប្រាជ្ញាញាណ តេជានុភាព[2] ភាពបរិសុទ្ធ យុត្តិធម៌ សោភ័ណភាព និងសេចក្តីពិត។
៥. សំ- តើមានព្រះច្រើនជាងមួយឬ?
ចំ- ទេ មានព្រះតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាព្រះដ៏មានព្រះជន្មគង់នៅ និងជាព្រះ ដ៏ពិត។
៦. សំ- តើព្រះពិតតែមួយនេះសំដែងចេញជាប៉ុន្មានអង្គ?
ចំ- ព្រះពិតតែមួយនេះសំដែងចេញជា បីអង្គ គឺ ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ទាំងបីអង្គនេះ គឺជាព្រះតែមួយ ដែលមានលក្ខណៈដូចគ្នា ហើយមានព្រះ ចេស្តា និងសិរីរុងរឿងស្មើគ្នា។
៧. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថាព្រះរាជក្រឹត្យ?
ចំ- ព្រះរាជ្យក្រឹត្យ គឺជាផែនការដ៏នៅអស់កល្បរបស់ព្រះដែលបានកំណត់ទុកហើយ ជាស្រេច ស្របទៅតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ហើយសំរាប់ជាសិរីរុង រឿងរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ ដូច្នេះហើយបានជាទ្រង់កំណត់ទុកជាមុននូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលត្រូវកើតឡើង។
៨. សំ- តើព្រះសំរេចនូវព្រះរាជក្រឹត្យរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះសំរេចនូវព្រះរាជក្រឹត្យរបស់ទ្រង់ តាមរយៈការបង្កើតលោក និងការ អភិបាល[3] លោក។
៩. សំ- តើការបង្កើតលោកមានអត្ថន័យយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ការបង្កើតលោក គឺជាការដែលព្រះបង្កើតរបស់សព្វសារពើនៅក្នុងរយៈពេល ៦ថ្ងៃ ចេញពីរបស់ដែលគ្មាន ដោយប្រើអំណាចនៃព្រះបន្ទូលទ្រង់ ហើយគ្រប់ ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានបង្កើតឡើងនោះសុទ្ធសឹងតែល្អប្រពៃណាស់។
១០. សំ- តើព្រះបានបង្កើតមនុស្សឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះបានបង្កើតមនុស្សឡើង ជាប្រុស ជាស្រី ឲ្យចំនឹងរូបអង្គទ្រង់ គឺ ឲ្យពួកគេ មាននូវចំណោះដឹង សេចក្តីសុចរិត និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងមានអំណាច គ្រប់គ្រងលើសត្វផងទាំងឡាយដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។
១១. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថាការអភិបាលរបស់ព្រះ?
ចំ- ការអភិបាលរបស់ព្រះគឺជា ការទ្រទ្រង់ និងការគ្រប់គ្រងលើជីវិតផងទាំងឡាយដែលទ្រង់បានបង្កើតមក និងគ្រប់សកម្មភាពទាំងអស់ ប្រកបដោយភាព បរិសុទ្ធ ព្រះប្រាជ្ញាញាណ និងព្រះចេស្តាដ៏លើសលប់របស់ទ្រង់។
១២. សំ- តើអភិបាលកិច្ចពិសេសអ្វីដែលព្រះបានយកមកប្រើ ចំពោះមនុស្សដែលទ្រង់បានបង្កើត?
ចំ- បន្ទាប់ពីព្រះបានបង្កើតមនុស្សរួច ព្រះបានតាំងសេចក្តីសញ្ញានៃជីវិតជាមួយ មនុស្ស ដោយប្រទានឲ្យពួកគេមានជីវិត ប្រសិនបើពួកគេប្រព្រឹត្តយ៉ាងគ្រប់លក្ខណ៍តាមបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានហាមឃាត់មិនឲ្យពួកគេបរិភោគផ្លែពីដើមដឹងខុសត្រូវបើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេនឹងត្រូវស្លាប់។
១៣. សំ- តើឳពុកម្តាយដើមដំបូងរបស់យើង រក្សាបាននូវសភាពដើមរបស់ពួកគេដែរឬទេ?
ចំ- ទេ ឪពុកម្តាយដើមដំបូងរបស់យើងទទួលបាននូវសេរីភាពនៅក្នុងការសំរេចចិត្ត បានជ្រើសរើសធ្វើបាបទាស់នឹងព្រះ ហើយបាត់បង់នូវសភាពដើមរបស់ពួកគេ។
១៤. សំ- តើអំពើបាបជាអ្វី?
ចំ- អំពើបាបគឺជាចំណង់ចិត្តទាំងឡាយណាដែលមិនស្របតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឬជាការប្រព្រឹត្តរំលង ទាស់នឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ទ្រង់។
១៥. សំ- តើអំពើបាបណាមួយដែលឪពុកម្តាយដើមដំបូងរបស់យើងបានធ្វើ ដែលបណ្តាលឲ្យពួកគេបាត់បង់នូវសភាពដើមរបស់ពួកគេ?
ចំ- អំពើបាបដែលឪពុកម្តាយដើមដំបូងរបស់យើងបានធ្វើ ដែលបណ្តាលឲ្យពួកគេ បាត់បង់នូវសភាពដើមរបស់ពួកគេ គឺការបរិភោគផ្លែឈើដែលព្រះជាម្ចាស់បាន ហាមឃាត់។
១៦. សំ- តើមនុស្សលោកទាំងអស់បានធ្លាក់ទៅក្នុងសេចក្តីរំលងដំបូងរបស់អ័ដាមដែរ ឬទេ?
ចំ- សេចក្តីសញ្ញាដែលព្រះជាម្ចាស់បានតាំងជាមួយអ័ដាម មិនមែនជាមួយគាត់ តែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះទេ តែជាមួយកូនចៅរបស់គាត់ដែរ ពោលជាមួយមនុស្សលោកគ្រប់ជំនាន់ទាំងអស់ដែលជាពូជពង្សរបស់គាត់ ដែលពួកគេបានជាប់នៅក្នុងអំពើបាបដោយសារគាត់ ហើយបានធ្លាក់ទៅក្នុងអំពើបាប ជាមួយគាត់ក្នុងសេចក្តីរំលងដំបូងរបស់គាត់។
១៧. សំ- តើអំពើបាបដំបូង ធ្វើឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ធ្លាក់ទៅក្នុងសភាពបែបណា?
ចំ- អំពើបាបដំបូង បាននាំឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ធ្លាក់ទៅក្នុងអំពើបាប និង សេចក្តីវេទនា។
១៨. សំ- តើអំពើបាបដែលមនុស្សលោកបានធ្លាក់ចូលទៅនោះរួមមានអ្វីខ្លះ?
ចំ- អំពើបាបដែលមនុស្សលោកបានធ្លាក់ចូលទៅនោះរួមមាន កំហុសនៃអំពើបាប ដំបូងរបស់អ័ដាម កង្វះនៃសេចក្តីសុចរិតដើម និងសេចក្តីពុករលួយខាងឯ និស្ស័យដើមទាំងស្រុងរបស់គាត់ ដែលត្រូវបានហៅជាទូទៅថា អំពើបាបដើម ព្រមទាំងការប្រព្រឹត្តរំលងទាំងឡាយណាដែលកើតចេញពីអំពើបាបដើមនេះ។
១៩. សំ- តើមនុស្សលោកទាំងអស់បានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសេចក្តីវេទនាអ្វីខ្លះ?
ចំ- ដោយសារតែអំពើបាបដំបូង មនុស្សលោកទាំងអស់បានបាត់បង់នូវទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ ស្ថិតនៅក្រោមសេចក្តីក្រោធ[4] និងបណ្តាសារបស់ទ្រង់ ហើយត្រូវរងទុក្ខវេទនាគ្រប់បែបយ៉ាងនៅក្នុងជីវិតនេះ រួចត្រូវស្លាប់ និងទទួលនូវការឈឺចាប់អស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងឋាននរក។
២០. សំ- តើព្រះបានទុកឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ត្រូវវិនាសនៅក្នុងអំពើបាប និងសេចក្តី វេទនាឬ?
ចំ- តាំងពីអស់កល្បរៀងមក ព្រះបានសព្វព្រះហឫទ័យជ្រើសតាំង មនុស្សខ្លះឲ្យទទួលនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដោយបានតាំងសេចក្តីសញ្ញានៃព្រះគុណដើម្បីរំដោះពួកគេឲ្យរួចពីអំពើបាប និងសេចក្តីវេទនា ហើយបាននាំពួកគេទៅរកសេចក្តីសង្រ្គោះតាមរយៈព្រះដ៏ប្រោសលោះ។
២១. សំ- តើអ្នកណាជាព្រះដ៏ប្រោសលោះរបស់រាស្រ្តជ្រើសតាំងនៃព្រះ?
ចំ- ព្រះដ៏ប្រោសលោះតែមួយគត់របស់រាស្រ្តជ្រើសតាំងនៃព្រះ គឺ ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ គ្រីស្ទដែលជាព្រះរាជបុត្រាដ៏មានព្រះជន្មអស់កល្បជានិច្ចរបស់ព្រះ បានយាង មកយកនិស្ស័យជាមនុស្ស។ តាំងពីគ្រានោះមកព្រះដ៏ប្រោសលោះមាននិស្ស័យពីរផ្សេងគ្នា គឺ និស្ស័យជាមនុស្ស និងនិស្ស័យជាព្រះ[5] នៅក្នុងរូបអង្គតែមួយជារៀងដរាបតទៅ។
២២. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទដែលជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ បានយកនិស្ស័យជាមនុស្សយ៉ាងដូច ម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទដែលជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ បានយកនិស្ស័យជាមនុស្ស តាមរយៈ ការទទួលយករូបកាយព្រមទាំងសាច់ឈាមពិតៗ របស់មនុស្ស និងព្រលឹង ដែលប្រកបដោយវិចារណញ្ញាណ ដោយបានយាងចុះមកចាប់កំណើតក្នុងផ្ទៃនាងម៉ារាដែលជាស្រ្តីព្រហ្មចារី ដោយសារអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ រួច ប្រសូត្រពីនាងមក តែទ្រង់គ្មានបាបសោះ។
២៣. សំ- ក្នុងនាមជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ តើព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្នុងនាមជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ ព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជា ហោរា សម្តេចសង្ឃ និងស្តេចទាំងនៅពេលដែលទ្រង់បានបន្ទាបអង្គទ្រង់ចុះ និងនៅពេលដែលទ្រង់ត្រូវតំកើងឡើង។
២៤. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាហោរាយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាហោរា ដោយបើកសំដែងឲ្យយើងស្គាល់ព្រះរាជ ហឫទ័យរបស់ព្រះទាក់ទងនឹងសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង តាមរយៈព្រះបន្ទូលនិងព្រះវិញ្ញាណទ្រង់។
២៥. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាសម្តេចសង្ឃយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាសម្តេចសង្ឃ តាមរយៈការថ្វាយរូបកាយទ្រង់ផ្ទាល់ ជាយញ្ញបូជា តែមួយដងជាសំរេច ដើម្បីបំពេញនូវសេចក្តីយុត្តិធម៌របស់ព្រះហើយផ្សះផ្សារយើងជាមួយនឹងព្រះវិញនិងការអធិស្ឋានទូលអង្វរឥតឈប់ឈរ នៅចំពោះព្រះសំរាប់យើង។
២៦. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាស្តេចយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទបំពេញមុខងារជាស្តេច តាមរយៈការបង្ក្រាបការគ្រប់គ្រង និងការការ ពារយើង ព្រមទាំងការទប់ទល់ ហើយដណ្តើមយកជ័យជំនះលើខ្មាំងសត្រូវ របស់ទ្រង់ និងរបស់យើង។
២៧. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទបានបន្ទាបអង្គទ្រង់ចុះយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទបានបន្ទាបអង្គទ្រង់ចុះ តាមរយៈការយាងមកប្រសូត្រជាមនុស្ស គឺទ្រង់បានប្រសូត្រនៅក្នុងសណ្ឋានតូចទាប ការស្ថិតនៅក្រោមបន្ទុកនៃក្រឹត្យវិន័យ ការរងទុក្ខវេទនាទាំងឡាយដែលមាននៅក្នុងជីវិតនេះ ការស្ថិតនៅក្រោមសេចក្តីក្រោធរបស់ព្រះនិងបណ្តាសានៃសេចក្តីស្លាប់ដែលជាការសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ត្រូវបានគេយកទៅបញ្ចុះនិងការបន្តស្ថិតនៅក្រោមអំណាចនៃសេចក្តី ស្លាប់អស់រយៈពេលមួយគ្រា។
២៨. សំ- តើព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានដំកើងឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានតំកើងឡើង តាមរយៈការមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញ នៅថ្ងៃទីបី ការយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ការគង់នៅខាងស្តាំព្រះហស្ថព្រះវរបិតា និងការយាងត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយដើម្បីជំនុំជំរះពិភពលោក។
២៩. សំ- តើយើងបានក្លាយទៅជាអ្នកមានចំណែកនៅក្នុងសេចក្តីប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- យើងបានក្លាយទៅជាអ្នកមានចំណែកនៅក្នុងសេចក្តីប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ តាមរយៈព្រះរាជកិច្ចដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅក្នុងយើងរាល់គ្នា។
៣០. សំ- តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រទាននូវសេចក្តីប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទដល់យើងយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រទាននូវសេចក្តីប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទដល់យើង តាមរយៈការធ្វើឲ្យយើងមានសេចក្តីជំនឿ ដើម្បីបង្រួបបង្រួមយើងនិងព្រះ គ្រីស្ទនៅក្នុងការត្រាស់ហៅដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។
៣១. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាការត្រាស់ហៅដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិ?
ចំ- ការត្រាស់ហៅដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិ គឺជាព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក្នុងការធ្វើឲ្យយើងជឿថា យើងគឺមនុស្សមានបាប ហើយរស់នៅក្នុងសេចក្តីវេទនា បំភ្លឺចិត្តគំនិតរបស់យើងឲ្យស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ និងបំផ្លាស់ឆន្ទៈយើងជាថ្មី ទ្រង់បានបញ្ចុះបញ្ចូលយើងហើយជួយយើងឲ្យអោបក្រសោបព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានប្រទានមកដល់យើងរាល់គ្នាដោយឥតគិតថ្លៃនៅក្នុងដំណឹងល្អ។
៣២. សំ- តើអ្នកដែលបានទទួលនូវការត្រាស់ហៅដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិឲ្យមានចំណែក បានទទួលនូវផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតនេះ?
ចំ- នៅក្នុងជីវិតនេះ អ្នកដែលបានទទួលនូវការត្រាស់ហៅដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិឲ្យមាន ចំណែកទទួលបាននូវការរាប់ជាសុចរិត ការក្លាយទៅជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ ការ ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ និងផលប្រយោន៍ផ្សេងៗ ទៀតដែលមកជាមួយ ឬហូរ ចេញពីផលប្រយោជន៍ធំៗ ទាំងប៉ុន្មានខាងលើនេះ។
៣៣. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថា ការរាប់ជាសុចរិត?
ចំ- ការរាប់ជាសុចរិត គឺជាព្រះរាជកិច្ចប្រកបដោយព្រះគុណដែលព្រះបានប្រទាន ឲ្យយើងដោយឥតគិតថ្លៃ ដោយទ្រង់បានលើកលែងទោសបាបទាំងប៉ុន្មាន របស់យើង ហើយរាប់យើងជាសុចរិតនៅក្នុងព្រះនេត្រទ្រង់ ដោយសារសេចក្តី សុចរិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលបានប្រទានមកយើងរាល់គ្នាតែប៉ុណ្ណោះ ហើយតាម រយៈសេចក្តីជំនឿតែមួយមុខគត់។
៣៤. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថា ការទទួលជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ?
ចំ- ការទទួលជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ គឺជាព្រះរាជកិច្ចប្រកបដោយព្រះគុណដែល ព្រះបានប្រទានឲ្យយើងដោយឥតគិតថ្លៃ ដោយទ្រង់បានទទួលយើងជាកូនទ្រង់ ហើយបានប្រទានដល់យើងនូវឯកសិទ្ធិគ្រប់បែបយ៉ាងក្នុងនាមជាកូនទ្រង់។
៣៥. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថា ការញែកចេញជាបរិសុទ្ធ?
ចំ- ការញែកចេញជាបរិសុទ្ធ គឺជាព្រះរាជកិច្ចប្រកបដោយព្រះគុណដែលព្រះបាន ធ្វើនៅក្នុងជីវិតយើងដោយឥតគិតថ្លៃ ដោយទ្រង់បំផ្លាស់បំប្រែចិត្តគំនិតរបស់ យើងទាំងស្រុងជាថ្មីឡើងវិញដើម្បីឲ្យយើងមានលក្ខណៈដូចជាទ្រង់ ហើយ ជួយយើងឲ្យអាចស្លាប់ថែមទៀតខាងឯអំពើបាប ហើយរស់ឡើងវិញខាងឯ សេចក្តីសុចរិត។
៣៦. សំ- តើមានផលប្រយោន៍ណាខ្លះទៀតនៅក្នុងជីវិតនេះ ដែលមកជាមួយ ឬហូរចេញ ពីការរាប់ជាសុចរិត ការទទួលជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ និងការញែកចេញជា បរិសុទ្ធ?
ចំ- ផលប្រយោន៍ផ្សេងៗ ទៀត នៅក្នុងជីវិតនេះ ដែលមកជាមួយ ឬហូរចេញពី ការរាប់ជាសុចរិត ការទទួលជាកូនចិញ្ចឹមរបស់ព្រះ និងការញែកចេញជា បរិសុទ្ធ មានដូចជា ការធានានូវសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង សន្តិភាពនៅក្នុងមនសិការរបស់យើង សេចក្តីអំណរនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ការរីកចំរើនធំធាត់ឡើង និងការតស៊ូទ្រាំទ្រនៅក្នុងព្រះគុណរបស់ព្រះ រហូតដល់ចុងបំផុតនៃជីវិតយើង។
៣៧. សំ- តើពួកអ្នកជឿ ទទួលបាននូវផលប្រយោន៍អ្វីខ្លះពីព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលដែលពួកគេ ស្លាប់ទៅ?
ចំ នៅពេលដែលពួកអ្នកជឿស្លាប់ទៅ ព្រលឹងរបស់ពួកគេត្រូវបានប្រោសឲ្យបាន ត្រឡប់ទៅជាបរិសុទ្ធឥតខ្ចោះ ហើយបានចូលទៅក្នុងសិរីរុងរឿងនៃព្រះមួយ រំពេច។ រីឯរូបកាយរបស់ពួកគេដែលរួមជាមួយនិងព្រះគ្រីស្ទនៅឡើយ នឹង សំរាកនៅក្នុងផ្នូររហូតដល់ថ្ងៃដែលមនុស្សទាំងអស់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។
៣៨. សំ- តើពួកអ្នកជឿ ទទួលបាននូវផលប្រយោន៍អ្វីខ្លះពីព្រះគ្រីស្ទ នៅថ្ងៃដែល មនុស្សទាំងអស់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ?
ចំ- នៅថ្ងៃដែលមនុស្សទាំងអស់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ពួកអ្នកជឿ ដែលត្រូវបាន ប្រោសឲ្យចូលទៅក្នុងសិរីរុងរឿងនៃព្រះ នឹងត្រូវបានទទួលស្គាល់ ហើយប្រកាស ជាសាធារណៈថាគ្មានទោសសោះ ក្នុងថ្ងៃជំនុំជំរះនោះ ព្រមទាំងទទួលបាននូវ ព្រះពរដ៏ល្អឥតខ្ចោះ នៅក្នុងសេចក្តីអំណរដ៏ពោរពេញរបស់ព្រះជារៀងដរាបត ទៅ។
៣៩. សំ- តើព្រះតំរូវឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ព្រះតំរូវឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់ ស្តាប់បង្គាប់តាមបំណងព្រះហឫទ័យដែល ទ្រង់បានបើកសំដែងឲ្យពួកគេបានស្គាល់រួចហើយ។
៤០. សំ- តើព្រះបានបើកសំដែងបទបញ្ញត្តិណាខ្លះមុនគេបង្អស់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សបានស្តាប់បង្គាប់តាម?
ចំ- បទបញ្ញត្តិដែលទ្រង់បានបើកសំដែងមុនគេបង្អស់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សបានស្តាប់ បង្គាប់តាម គឺក្រឹត្យវិន័យខាងផ្នែកសីលធម៌។
៤១. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យខាងផ្នែកសីលធម៌ត្រូវបានសង្ខេបទុកនៅឯណា?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យខាងផ្នែកសីលធម៌ ត្រូវបានសង្ខេបទុកនៅក្នុងក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ ប្រការ។
៤២. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ប្រការត្រូវបានសង្ខេបមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ប្រការត្រូវបានសង្ខេបមកយ៉ាងដូច្នេះថា អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹងវិញ្ញាណ អស់ពីកំលាំង និងអស់ពីគំនិតរបស់អ្នក ហើយអ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឲ្យដូច ជាខ្លួនឯង។
៤៣. សំ- តើអ្វីទៅ គឺជា លំនាំសេចក្តីនៃក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ ប្រការ?
ចំ- លំនាំសេចក្តីនៃក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ប្រការ គឺស្ថិតនៅក្នុងព្រះបន្ទូលប៉ុន្មានម៉ាត់ នេះ «អញនេះគឺយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង ដែលបាននាំឯងចេញពីផ្ទះពួកបាវបំរើ នៅស្រុកអេស៊ីព្ទមក។»
៤៤. សំ- តើលំនាំសេចក្តីនៃក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ ប្រការ បង្រៀនយើងអំពីអ្វីខ្លះ?
ចំ- លំនាំសេចក្តីនៃក្រឹត្យវិន័យទាំង ១០ប្រការ បង្រៀនយើងថា ដោយសារព្រះ គឺជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះរបស់យើង ហើយជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ ដូច្នេះហើយបានជាយើងត្រូវតែប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យទាំងអស់របស់ទ្រង់។
៤៥. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីមួយបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីមួយបានចែងមកថា «កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀតនៅចំពោះអញឲ្យ សោះ។»
៤៦. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីមួយតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីមួយតំរូវឲ្យយើងដឹង និងទទួលស្គាល់ថា ព្រះ គឺជាព្រះដ៏ពិតតែមួយ និងជាព្រះរបស់យើង ហើយយើងត្រូវថ្វាយបង្គំ និងថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ទ្រង់ឲ្យសាកសមនឹងឋានៈរបស់ទ្រង់។
៤៧. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីមួយបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីមួយបានហាមមិនឲ្យយើងបដិសេធ ឬមិនថ្វាយបង្គំ និងមិនថ្វាយសិរីរុងរឿងចំពោះព្រះដ៏ពិតតែមួយជាព្រះ និងជាព្រះរបស់យើង ហើយបែរទៅថ្វាយបង្គំ និងថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ព្រះណាផ្សេងទៀត ឬអ្វីផ្សេងទៀត ដ្បិតមានតែទ្រង់មួយអង្គប៉ុណ្ណោះ ដែលសាកសមនឹងទទួលនូវការថ្វាយបង្គំ និងសិរីរុងរឿងពីយើង។
៤៨. សំ- តើពាក្យទាំងនេះ «នៅចំពោះអញ» ក្នុងក្រឹត្យវិន័យទីមួយបានបង្រៀនអ្វីជាពិសេសដល់យើង?
ចំ- ពាក្យទាំងនេះ «នៅចំពោះអញ» ក្នុងក្រឹត្យវិន័យទីមួយ បានបង្រៀនយើងថា ព្រះដែលទតឃើញគ្រប់ការទាំងអស់ ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់ ទ្រង់ខ្ញាល់[6] ជាខ្លាំងចំពោះអំពើបាបនៃការដែលមនុស្សមានព្រះឯណាផ្សេងទៀតក្រៅពីទ្រង់។
៤៩. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីពីរបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីពីរបានចែងមកថា «កុំឲ្យឆ្លាក់ធ្វើរូបណាសំរាប់ឯងឲ្យសោះក៏កុំឲ្យធ្វើរូបណាឲ្យដូចជាអ្វីនៅស្ថានសួគ៌ខាងលើឬនៅផែនដីខាងក្រោមឬនៅក្នុងទឹកដែលទាបជាងដីផង។ ក៏កុំឲ្យក្រាបសំពះនៅចំពោះរបស់ទាំងនោះឬគោរពប្រតិបត្តិតាមនោះឡើយដ្បិតអញដែលជាយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងអញមានសេចក្តីប្រច័ណ្ឌក៏ទំលាក់ការទុច្ចរិតរបស់ឪពុកទៅលើកូនចៅរហូតដល់៣ហើយ៤ដំណផងចំពោះអស់អ្នកណាដែលស្អប់អញ។ តែអញផ្តល់សេចក្តីសប្បុរសដល់ទាំងពាន់ដំណនៃពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់អញទាំងប៉ុន្មានវិញ។»
៥០. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីពីរតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីពីរតំរូវឲ្យយើងទទួលប្រតិបត្តិ[7]តាមដោយគោរពកោតខ្លាច ព្រមទាំងរក្សាឲ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍ និងឥតសៅហ្មងនូវបទបញ្ញត្តិខាងឯសាសនា និងការថ្វាយបង្គំទាំងអស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានចែងទុកនៅក្នុងព្រះបន្ទូលទ្រង់។
៥១. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីពីរបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីពីរបានហាមមិនឲ្យយើងថ្វាយបង្គំព្រះ ដោយប្រើរូបចំលាក់ រូបបដិមាករ ឬក្នុងរូបភាពណាផ្សេងទៀតដែលមិនបានចែងទុកនៅក្នុងព្រះបន្ទូលទ្រង់។
៥២. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីពីរ?
ចំ- ហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីពីរ គឺថាព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់គ្រប់គ្រងលើយើងទាំងស្រុង យើងគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យឲ្យយើងថ្វាយបង្គំទ្រង់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។
៥៣. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបីបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបីបានចែងមកថា «កុំឲ្យចេញព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងជាអសារឥតការឡើយ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនរាប់ជាឥតទោសដល់អ្នកណាដែលចេញព្រះនាមទ្រង់ជាអសារឥតការនោះទេ។»
៥៤. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបីតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបីតំរូវឲ្យយើងប្រើព្រះបរមនាមព្រះបរមងារ លក្ខណៈសម្បត្តិ បទបញ្ញត្តិ ព្រះបន្ទូល និងព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះអង្គក្នុងផ្លូវដ៏បរិសុទ្ធ និងដោយការគោរពកោតខ្លាច។
៥៥. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបីបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបីបានហាមមិនឲ្យយើងប្រមាថមើលងាយ ឬរំលោភបំពានទៅលើអ្វីមួយដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រើដើម្បីបើកសំដែងអំពីអង្គទ្រង់។
៥៦. សំ- តើអ្វីទៅគឺហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីបី?
ចំ- ហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីបី គឺថាព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះនៃយើង ទ្រង់នឹងមិនអនុញ្ញាត្តិឲ្យនរណាម្នាក់ ដែលប្រព្រឹត្តរំលងក្រឹត្យវិន័យនេះ រួចខ្លួនពីការជំនុំជំរះដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់ឡើយ ទោះបីជាពួកគេអាចនឹងរួចខ្លួនពីការដាក់ទោសរបស់មនុស្សក៏ដោយ។
៥៧. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបួនបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបួនបានចែងមកថា «ចូរឲ្យនឹកចាំពីថ្ងៃឈប់សំរាក ដើម្បីញែកថ្ងៃនោះចេញជាបរិសុទ្ធ។ ក្នុងរវាង៦ថ្ងៃ នោះត្រូវឲ្យឯងធ្វើអស់ទាំងការរបស់ឯងចុះ តែឯថ្ងៃទី ៧ នោះគឺជាថ្ងៃឈប់សំរាកថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯងវិញ នៅថ្ងៃ នោះមិនត្រូវធ្វើអ្វីឲ្យសោះ ទោះខ្លួនឯង ឬកូនប្រុស កូនស្រីឯងក្តី ទោះបាវប្រុស ឬបាវស្រីឯងក្តី ទោះសត្វរបស់ឯង ឬអ្នកដទៃដែលនៅផ្ទះឯងក្តី។ ត្បិតក្នុង ៦ថ្ងៃ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានធ្វើផ្ទៃមេឃ ផែនដី ហើយនិងសមុទ្រ ព្រមទាំងរបស់សព្វសារពើនៅស្ថានទាំងនោះដែរ រួចដល់ថ្ងៃទី ៧ ទ្រង់ឈប់សំរាក ហេតុនោះបានជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រទានពរដល់ថ្ងៃឈប់សំរាក ហើយក៏ញែកចេញជាបរិសុទ្ធ។»
៥៨. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបួនតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបួនតំរូវឲ្យយើង រក្សាពេលដែលព្រះបានកំណត់ទុកនៅក្នុងព្រះបន្ទូលទ្រង់ជាបរិសុទ្ធ ជាពិសេស គឺ ១ ថ្ងៃពេញក្នុងរវាង ៧ថ្ងៃដែលត្រូវញែកទុកជាថ្ងៃសប័្បទបរិសុទ្ធថ្វាយដល់ទ្រង់។
៥៩. សំ- តើថ្ងៃណាក្នុងរវាង ៧ថ្ងៃដែលព្រះបានកំណត់ទុកជាថ្ងៃសប្ប័ទប្រចាំសប្តាហ៍?
ចំ- ចាប់តាំងពីកំណកំណើតផែនដីរហូតដល់ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញ ព្រះជាម្ចាស់បានកំណត់ថ្ងៃទី ៧ ដែលត្រូវនឹងថ្ងៃសៅរ៍ ទុកជាថ្ងៃសប្ប័ទប្រចាំសប្តាហ៍ ហើយថ្ងៃទី ១ ដែលត្រូវនឹងថ្ងៃអាទិត្យទុកជាថ្ងៃសប្ប័ទសំរាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ ចាប់តាំងពីព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើងវិញរហូតដល់ចុងបំផុតនៃផែនដី។
៦០. សំ- តើយើងត្រូវញែកថ្ងៃសប្ប័ទចេញជាបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- យើងត្រូវញែកថ្ងៃសប្ប័ទចេញជាបរិសុទ្ធ ដោយឈប់សំរាកក្នុងភាពបរិសុទ្ធឲ្យបានពេញ ១ថ្ងៃ ពីគ្រប់ការងារ និងការកំសាន្តទាំងអស់ក្នុងលោកិយនេះ[8] ដែលយើងអាចធ្វើនៅក្នុងថ្ងៃណាផ្សេងទៀតបាន ហើយចំណាយពេលទាំងអស់របស់យើងនៅក្នុងថ្ងៃនេះ ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់ជាសាធារណៈ[9] និងថ្វាយបង្គំទ្រង់ជាឯកជន[10] លើកលែងតែមានធុរៈចាំបាច់និងកិច្ចការខាងឯសេចក្តីមេត្តាករុណាដែលត្រូវបំពេញដោយខានមិនបានតែប៉ុណ្ណោះ។
៦១. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីបួនបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីបួនបានហាមមិនឲ្យយើងខកខានក្នុងការបំពេញ ឬបំពេញនូវកាតព្វកិច្ចដែលព្រះតំរូវឲ្យយើងធ្វើដោយធ្វេសប្រហែស ឬមិនគោរពថ្ងៃនេះដោយសារសេចក្តីខ្ជិលច្រអូស ឬធ្វើបាប ឬគិត និយាយ ឬធ្វើការងារ ឬការកំសាន្តទាំងឡាយណាដែលមិនចាំបាច់[11]។
៦២. សំ- តើអ្វីទៅគឺហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីបួន?
ចំ- ហេតុផលបួនយ៉ាងដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីបួន គឺថាព្រះជាម្ចាស់បានអនុញ្ញាតិឲ្យយើងបំពេញការងារទាំងអស់របស់យើងក្នុងរយៈពេល ៦ថ្ងៃ ទ្រង់ទាមទារថ្ងៃទី៧ ទុកជាកម្មសិទ្ធិពិសេសរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានបន្សល់ទុកនូវគំរូនេះសំរាប់យើង ហើយទ្រង់បានប្រទានពរដល់ថ្ងៃសប្ប័ទ។
៦៣. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបានចែងមកថា «ចូរឲ្យគោរពប្រតិបត្តិមាតាបិតា ដើម្បីឲ្យបានអាយុវែងនៅក្នុងស្រុកដែលព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងទ្រង់ប្រទានឲ្យ។»
៦៤. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំតំរូវឲ្យមនុស្សគ្រប់វ័យ គ្រប់ឋានៈ គ្រប់មុខងារ គ្រប់តួនាទី គ្រប់សាច់សន្តាន គ្រប់ទំនាក់ទំនង មិនថាជាចៅហ្វាយ កូនចៅ ក្លើ ឬមានសមភាពនឹងគ្នាក្នុងប្រការណាមួយ ត្រូវរក្សាឲ្យបាននូវការគោរព និងការបំពេញនូវកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។
៦៥. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបានហាមមិនឲ្យយើងព្រងើយកន្តើយ ឬប្រព្រឹត្តដោយរំលោភទៅលើកិត្តិយស និងកាតព្វកិច្ចរបស់មនុស្សគ្រប់វ័យ គ្រប់ឋានៈ គ្រប់មុខងារ គ្រប់តួនាទី គ្រប់សាច់សន្តាន គ្រប់ទំនាក់ទំនង។
៦៦. សំ- តើអ្វីទៅគឺហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំ?
ចំ- ហេតុផលដែលស្ថិតនៅពីក្រោយក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំ គឺសេចក្តីសន្យារបស់ព្រះដែលថា ទ្រង់នឹងប្រទាននូវអាយុវែង និងភាពចំរុងចំរើនរុងរឿង ប្រសិនបើសេចក្តីទាំងនេះថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ព្រះ និងផ្តល់ជាគុណប្រយោជន៍ទៅដល់អស់អ្នកដែលរក្សាតាមក្រឹត្យវិន័យនេះ។
៦៧. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយបានចែងមកថា «កុំឲ្យសំឡាប់មនុស្សឲ្យសោះ។»
៦៨. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយតំរូវឲ្យយើងខ្នះខ្នែងធ្វើគ្រប់កិច្ចការស្របច្បាប់ ដើម្បីរក្សានូវអាយុជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់ និងអាយុជីវិតរបស់អ្នកដទៃទៀត។
៦៩. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំមួយបានហាមមិនឲ្យយើងផ្តាច់ជីវិតខ្លួនឯង ឬជីវិតរបស់អ្នកដទៃទៀតដោយអយុត្តិធម៌ ឬធ្វើអ្វីមួយដែលនាំទៅរកការធ្វើអត្តឃាត ឬ មនុស្សឃាត។
៧០. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរបានចែងមកថា «កុំឲ្យផិតគ្នាឲ្យសោះ។»
៧១. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរតំរូវឲ្យយើង និងមនុស្សគ្រប់ៗគ្នារក្សាឲ្យបាននូវភាពបរិសុទ្ធខាងផ្នែកផ្លូវភេទដោយកាយ វាចា ចិត្ត។
៧២. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរបានហាមមិនឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំពីរបានហាមមិនឲ្យយើងគិត និយាយ ឬធ្វើអ្វីមួយដែលមិនបរិសុទ្ធខាងផ្នែកផ្លូវភេទ។
៧៣. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីបានចែងមកថា «កុំឲ្យលួចឲ្យសោះ។»
៧៤. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីតំរូវឲ្យយើង និងអ្នកដទៃទៀតរក និងចំរើននូវលុយកាក់ មាសប្រាក់ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួនក្នុងផ្លូវស្របច្បាប់។
៧៥.សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីបានហាមមិនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបីបានហាមមិនឲ្យនរណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយ យក ឬគៃបន្លំយកលុយកាក់ មាសប្រាក់ ឬទ្រព្យសម្បត្តិពីយើង ឬអ្នកដទៃទៀតដោយអយុត្តិធម៌។
៧៦. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនបានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនបានចែងមកថា «កុំឲ្យធ្វើជាទីបន្ទាល់ក្លែងទាស់នឹងអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ។»
៧៧. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនតំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនតំរូវឲ្យយើងនិយាយសេចក្តីពិត ហើយរក្សា និងលើកកំពស់សេចក្តីពិតចំពោះគ្នានិងគ្នា និងរក្សាកេរ្តិ៍ឈ្មោះផ្ទាល់របស់យើង ក៏ដូចជាកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់អ្នកជិតខាងរបស់យើង ជាពិសេសនៅពេលធ្វើជាសាក្សី។
៧៨.សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនបានហាមមិនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីប្រាំបួនបានហាមមិនឲ្យនរណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយនិយាយបង្ខុសសេចក្តីពិត ឬបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់នរណាម្នាក់។
៧៩. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីដប់បានចែងមកយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីដប់បានចែងមកថា «កុំឲ្យលោភចង់បានផ្ទះអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ ក៏កុំឲ្យលោភចង់បានប្រពន្ធគេ ឬបាវប្រុស បាវស្រីគេក្តី ឬ គោ លា ឬរបស់អ្វីផងអ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យសោះ។»
៨០. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីដប់តំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីដប់តំរូវឲ្យយើងស្កប់ចិត្តទាំងស្រុង ចំពោះស្ថានភាពជីវិតរបស់ខ្លួន ហើយប្រព្រឹត្តដោយត្រឹមត្រូវ និងពេញទៅដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកដទៃទៀត និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។
៨១. សំ- តើក្រឹត្យវិន័យទីដប់បានហាមមិនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ?
ចំ- ក្រឹត្យវិន័យទីដប់បានហាមមិនឲ្យយើងមានចិត្ត មិនស្កប់ស្កល់ចំពោះអ្វីដែលយើងមាន កើតមានចិត្តច្រណែន ឬមានទុក្ខបុកម្នេញដោយព្រោះឃើញដទៃទៀតបានជោគជ័យ ឬមានសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវចំពោះអ្វីដែលជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់អ្នកដទៃទៀត។
៨២. សំ- តើមាននរណាម្នាក់អាចប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានយ៉ាងគ្រប់លក្ខណ៍ដែរឬទេ?
ចំ- ចាប់តាំងពីមនុស្សដំបូងបានធ្លាក់ទៅក្នុងអំពើបាបមក គ្មានមនុស្សធម្មតាណាម្នាក់អាចប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានយ៉ាងគ្រប់លក្ខណ៍នៅក្នុងជីវិតនេះនោះទេ ប៉ុន្តែគ្រប់គ្នាបានប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជារៀងរាល់ថ្ងៃនៅក្នុង កាយ វាចា ចិត្ត ។
៨៣. សំ- តើអំពើបាបទាំងអស់សុទ្ធតែអាក្រក់ដូចគ្នាមែនទេ?
ចំ- នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ អំពើបាបខ្លះអាក្រក់ជាងអំពើបាបខ្លះទៀត ដោយព្រោះតែទំហំនៃសេចក្តីអន្តរាយដែលវាហុចផលឲ្យ។
៨៤. សំ- តើអំពើបាបនិមួយៗសាកសមនឹងទទួលនូវលទ្ធផលអ្វីខ្លះ?
ចំ- អំពើបាបនិមួយៗសាកសមនឹងទទួលនូវសេចក្តីក្រោធ និងបណ្តាសារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ទាំងនៅក្នុងជីវិតនេះ និងជីវិតខាងមុខ។
៨៥. សំ- តើព្រះជាម្ចាស់តំរូវឲ្យយើងធ្វើអ្វី ដើម្បីឲ្យយើងបានរួចពីសេចក្តីក្រោធ និងបណ្តាសារបស់ទ្រង់ ដែលយើងសាកសមនឹងទទួលសំរាប់អំពើបាបរបស់យើង?
ចំ- ដើម្បីឲ្យយើងបានរួចពីសេចក្តីក្រោធ និងបណ្តាសារបស់ទ្រង់ ដែលយើងសាកសមនឹងទទួលសំរាប់អំពើបាបរបស់យើង ព្រះជាម្ចាស់តំរូវឲ្យយើងមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយប្រែចិត្តបែរទៅរកជីវិតថ្មីទាំងខិតខំប្រឹងប្រែងអនុវត្តតាមគ្រប់មធ្យោបាយទាំងឡាយដែលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ប្រើដើម្បីឲ្យយើងអាចទទួលបាននូវអត្ថប្រយោជន៍នៃសេចក្តីសង្គ្រោះ។
៨៦. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថាសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ?
ចំ- សេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាសេចក្តីសង្រ្គោះដែលកើតឡើងពីព្រះគុណនៃព្រះ ដោយហេតុនោះយើងបានទទួល ហើយពឹងផ្អែកលើទ្រង់តែមួយគត់ ដើម្បីឲ្យបានសង្រ្គាះដូចដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យយើងនៅក្នុងដំណឹងល្អ។
៨៧. សំ- តើអ្វីទៅដែលហៅថា ការប្រែចិត្តបែរទៅរកជីវិតថ្មី?
ចំ- ការប្រែចិត្តបែរទៅរកជីវិតថ្មី គឺជាសេចក្តីសង្គ្រោះដែលកើតឡើងពីព្រះគុណនៃព្រះ ដោយហេតុនោះមនុស្សមានបាបស្គាល់នូវអំពើបាបរបស់ខ្លួនយ៉ាងពិតប្រាកដ យល់ពីសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សោកស្តាយ និងស្អប់អំពើបាបរបស់ខ្លួន ហើយបែរចេញពីអំពើបាបនោះទៅរកព្រះជាម្ចាស់វិញ ទាំងតាំងចិត្ត ហើយខិតខំប្រឹងប្រែងប្រតិបត្តិតាមទ្រង់ជាថ្មី។
៨៨. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាមធ្យោបាយដ៏សាមញ្ញ ខាងក្រៅ ដែលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ប្រើដើម្បីផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រោសលោះដល់យើង?
ចំ- មធ្យោបាយដ៏សាមញ្ញ ខាងក្រៅដែលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ប្រើដើម្បីផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រោសលោះដល់យើង គឺបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ជាពិសេស ព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ពិធីពិសិដ្ឋ[12] និងសេចក្តីអធិស្ឋានដែលទាំងអស់នេះមានប្រសិទ្ធិភាពចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់អ្នកដែលទ្រង់បានជ្រើសតាំង។
៨៩. សំ- តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះមានប្រសិទ្ធិភាពចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះ?
ចំ- ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបណ្តាលឲ្យការអាន ហើយជាពិសេស ការអធិប្បាយនូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះ មានអំណាចក្នុងការញ៉ាំងឲ្យមនុស្សមានបាប ជឿ ហើយប្រែចិត្ត ព្រមទាំងស្អាងពួកគេឡើងក្នុងភាពបរិសុទ្ធ និងការកំសាន្តចិត្តតាមរយៈសេចក្តីជំនឿដើម្បីឲ្យបានសេចក្តីសង្រ្គោះ។
៩០. សំ- តើយើងត្រូវអាន និងស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីឲ្យព្រះបន្ទូលនោះមានប្រសិទ្ធិភាពចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះ?
ចំ- ដើម្បីឲ្យព្រះបន្ទូលនៃព្រះ មានប្រសិទ្ធិភាពចំពោះសេចក្តីសង្រ្គោះ យើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃព្រះដោយប្រុងប្រយ័ត្ន រៀបចំខ្លួន ហើយអធិស្ឋានទូលសូមឲ្យយើងអាចយល់បាន។ ជាមួយគ្នាផងដែរ យើងត្រូវតែទទួលនូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះដោយសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ រក្សាទុកនូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ព្រមទាំងអនុវត្តតាមនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។
៩១. សំ- តើពិធីពិសិដ្ឋក្លាយជាមធ្យោបាយដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពសំរាប់សេចក្តីសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច?
ចំ- ពិធីពិសិដ្ឋក្លាយជាមធ្យាបាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសំរាប់សេចក្តីសង្រ្គោះ មិនមែនអាស្រ័យលើអំណាចពិសេសណាមួយនៃពិធីនេះ ឬគ្រូគង្វាលដែលដឹកនាំនៅក្នុងការធ្វើពិធីនេះនោះទេ តែអាស្រ័យលើព្រះពររបស់ព្រះគ្រីស្ទ និងព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងពួកអ្នកដែលទទួលពិធីនេះដោយសេចក្តីជំនឿតែមួយមុខប៉ុណ្ណោះ។
៩២. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាពិធីពិសិដ្ឋ?
ចំ- ពិធីពិសិដ្ឋ គឺជាបទបញ្ញត្តិដ៏បរិសុទ្ធ ដែលព្រះគ្រីស្ទបានតាំងឡើង ហើយតាមរយៈពិធីនេះព្រះគ្រីស្ទ និងអត្ថប្រយោជន៍នៃការតាំងសញ្ញាថ្មីត្រូវបានលើកយកមកតំណាង ប្រថាប់ត្រា និងអនុវត្តទៅលើពួកអ្នកជឿ ដោយទីសំគាល់ដែលអាចស្គាល់ និងយល់បានដោយញាណទាំងប្រាំ[13]។
៩៣. សំ- តើពិធីពិសិដ្ឋនៅក្នុងសញ្ញាថ្មីមានអ្វីខ្លះ?
ចំ- ពិធីពិសិដ្ឋនៅក្នុងសញ្ញាថ្មីមាន ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់។
៩៤. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក?
ចំ- ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក គឺជាពិធីពិសិដ្ឋ ដែលក្នុងនោះ ការលាងសំអាតដោយទឹកនៅក្នុងព្រះនាមព្រះវរបិតាព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺជាទីសំគាល់ និងការប្រថាប់ត្រាបញ្ជាក់ថា យើងបានរួមសម្ព័ន្ធភាពជាមួយនិងព្រះគ្រីស្ទហើយថាយើងបានទទួលនូវអត្ថប្រយោជន៍នៃការតាំងសញ្ញា[14] នៃព្រះគុណ និងបានភ្ជាប់ពាក្យធ្វើជាកម្មសិទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
៩៥. សំ- តើអ្នកណាខ្លះត្រូវទទួលនូវពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក?
ចំ- ពួកអ្នកដែលមិនទាន់ជាសមាជិកក្រុមជំនុំនៅឡើយ មិនត្រូវទទួលនូវពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក រហូតទាល់តែពួកគេថ្លែងប្រាប់ជាសាធារណៈថាពួកគេបានជឿលើព្រះគ្រីស្ទ ហើយស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ ប៉ុន្តែទារកដែលជាកូនរបស់សមាជិកក្រុមជំនុំត្រូវទទួលនូវពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក។
៩៦. សំ- តើអ្វីទៅគឺជាពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់?
ចំ- ពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ គឺជាពិធីពិសិដ្ឋ ដែលក្នុងនោះនំបុ័ង ហើយនិងស្រាទំពាំងបាយជូរដែលបានចែក និងទទួល ដូចដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្គាប់ សំដែងនូវការសុគតរបស់ទ្រង់។ ពួកអ្នកដែលទទួលនូវពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ដោយសមរម្យ មានចំណែកនៅក្នុងរូបកាយ និងព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ជាមួយនិងអត្ថប្រយោជន៍ទាំងអស់របស់ទ្រង់ ដែលមិនមែនជាសាច់ឈាមមែនទែនរបស់ទ្រង់តែដោយសេចក្តីជំនឿវិញ ហើយនឹងរឹតតែរឹងមាំឡើងខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ និងរីកចំរើនធំធាត់ឡើងនៅក្នុងព្រះគុណ។
៩៧. សំ- តើអ្វីទៅគឺជារបៀបសមរម្យនៅក្នុងការទទួលនូវពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់?
ចំ- របៀបសមរម្យនៅក្នុងការទទួលនូវពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ គឺការពិនិត្យមើលខ្លួនឯងថាតើយើងបានពិចារណាយល់ពីរូបអង្គនៃព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ ហើយថាតើសេចក្តីជំនឿរបស់យើងស្រេកឃ្លានក្នុងការស្គាល់ទ្រង់ដែរឬទេ ហើយថាយើងបានប្រែចិត្តចេញពីបាប មានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ជាថ្មីដែរឬទេ ដើម្បីកុំឲ្យយើងបរិភោគ ហើយផឹកដោយមិនសមរម្យ ដែលនាំឲ្យយើងបរិភោគ ហើយផឹកនូវសេចក្តីជំនុំជំរះដល់ខ្លួនឯង។
៩៨. សំ- តើអ្វីទៅគឺជា សេចក្តីអធិស្ឋាន?
ចំ- សេចក្តីអធិស្ឋាន គឺជាការទូលថ្វាយនូវបំណងចិត្តរបស់យើងទៅដល់ព្រះជាម្ចាស់ សំរាប់គ្រប់ការទាំងអស់ដែលស្របនឹងបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ទាំងសារភាពនូវអំពើបាបរបស់យើង ហើយទទួលស្គាល់នូវសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ដោយចិត្តកត្តញ្ញូនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
៩៩. សំ- តើព្រះជាម្ចាស់ដឹកនាំយើងយ៉ាងដូចម្តេចនៅក្នុងការអធិស្ឋាន?
ចំ- ព្រះបន្ទូលទាំងមូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែជាពិសេសសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្រៀនដល់ពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់ ដឹកនាំយើងនៅក្នុងការអធិស្ឋាន។
១០០.សំ- តើសេចក្តីផ្តើមនៃសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនយើងអំពីអ្វីខ្លះ?
ចំ- សេចក្តីផ្តើមនៃសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលថា «ឱព្រះវរបិតានៃយើងខ្ញុំដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌អើយ» បង្រៀនយើងឲ្យចូលមកជិតព្រះជាម្ចាស់ដោយការគោរពកោតខ្លាច និងមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងលើព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ដូចជាកូនដែលចូលមករកឪពុកដែលមានគ្រប់ទាំងព្រះចេស្តា ហើយត្រៀមជាស្រេចដើម្បីនឹងជួយយើង។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ សេចក្តីផ្តើមនេះបង្រៀនយើងឲ្យអធិស្ឋានជាមួយ និងសំរាប់អ្នកដទៃទៀត។
១០១.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានដំបូង?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានដំបូងដែលថា «សូមឲ្យព្រះនាមទ្រង់បានបរិសុទ្ធ»យើងអធិស្ឋានទូលសូមព្រះជាម្ចាស់ឲ្យជួយយើង និងអ្នកដទៃទៀត ថ្វាយសិរីរុងរឿងដល់ទ្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ដែលទ្រង់ប្រើដើម្បីបើកសំដែងអង្គទ្រង់ឲ្យយើងស្គាល់ ហើយសូមឲ្យទ្រង់សំរេចនូវព្រះរាជកិច្ចទាំងអស់របស់ទ្រង់សំរាប់ជាសិរីរុងរឿងដល់អង្គទ្រង់ផ្ទាល់។
១០២.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីពីរ?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីពីរដែលថា «សូមឲ្យរាជ្យទ្រង់បានមកដល់» យើងអធិស្ឋានទូលសូមឲ្យនគររបស់អារក្សសាតាំងត្រូវវិនាសអន្តរធាន ហើយសូមឲ្យនគរនៃព្រះគុណបានរីកចំរើនធំឡើង ដើម្បីឲ្យព្រះជាម្ចាស់នាំយើង និងអ្នកដទៃទៀតចូលទៅរស់នៅក្នុងនគរនោះ ហើយសូមឲ្យនគរនៃសិរីរុងរឿងបានឆាប់មកដល់។
១០៣.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីបី?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីបីដែលថា «សូមឲ្យបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់បានសំរេចនៅផែនដីដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ» យើងអធិស្ឋានទូលសូមថា ដោយព្រះគុណទ្រង់ នោះសូមទ្រង់ប្រទានឲ្យយើងមានលទ្ធភាព និងឆន្ទះក្នុងការយល់ដឹង ស្តាប់បង្គាប់ និងចុះចូលចំពោះព្រះហឫទ័យទ្រង់ ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់ដូចជាពួកទេវតានៅស្ថានសួគ៌ដែរ។
១០៤.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីបួន?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីបួនដែលថា «សូមប្រទានអាហារដែលយើងខ្ញុំត្រូវការនៅថ្ងៃនេះ» យើងអធិស្ឋានទូលសូមឲ្យយើងបានទទួលនូវចំណែកដ៏ល្អគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងជីវិតនេះ ទុកជាអំណោយដ៏ឥតគិតថ្លៃពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយតាមរយៈអំណោយនោះ យើងអាចអរសប្បាយនឹងព្រះពររបស់ទ្រង់។
១០៥.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីប្រាំ?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីប្រាំដែលថា «សូមអត់ទោសសេចក្តីកំហុសរបស់យើងខ្ញុំដូចជាយើងខ្ញុំបានអត់ទោសដល់អស់អ្នកដែលធ្វើខុសនឹងយើងខ្ញុំដែរ»បានទទួលនូវការលើកទឹកចិត្តដោយសារតែព្រះគុណនៃព្រះ ដែលបានជួយឲ្យយើងអាចអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃទៀតដោយសុទ្ធចិត្តបាន យើងអធិស្ឋានទូលសូមថា ដោយយល់ដល់ព្រះគ្រីស្ទ សូមព្រះជាម្ចាស់អត់ទោសបាបទាំងប៉ុន្មានរបស់យើងខ្ញុំផងចុះ។
១០៦.សំ- តើយើងអធិស្ឋានទូលសូមអ្វីនៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីប្រាំមួយ?
ចំ- នៅក្នុងសំណូមអធិស្ឋានទីប្រាំមួយដែលថា «សូមកុំនាំយើងខ្ញុំទៅក្នុងសេចក្តីល្បួងឡើយ តែសូមប្រោសឲ្យយើងខ្ញុំរួចពីសេចក្តីអាក្រក់វិញ» យើងអធិស្ឋានទូលសូមព្រះជាម្ចាស់ឲ្យរក្សាយើងដើម្បីកុំឲ្យយើងត្រូវល្បួង ឬជួយទ្រទ្រង់ និងរំដោះយើងនៅពេលយើងត្រូវល្បួង។
១០៧.សំ- តើសេចក្តីបញ្ចប់នៃសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់បង្រៀនយើងអំពីអ្វីខ្លះ?
ចំ- សេចក្តីបញ្ចប់នៃសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលថា «ដ្បិតរាជ្យ ព្រះចេស្តា និងសិរីល្អជារបស់ផងទ្រង់ នៅអស់កល្បជានិច្ច អាម៉ែន» បង្រៀនយើងឲ្យទទួលនូវការលើកទឹកចិត្តពីព្រះជាម្ចាស់តែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់យើង និងសរសើរតំកើងដល់ទ្រង់ ដោយថ្វាយនូវភាពធំឧត្តមដល់រាជ្យ ព្រះចេស្តា និងសិរីរុងរឿងរបស់ទ្រង់។ ដើម្បីជាបន្ទាល់ដល់បំណងចិត្ត និងទំនុកចិត្តរបស់យើងថាទ្រង់បានលឺនូវសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់យើង យើងនិយាយថា អាម៉ែន។
[1] ភាពដែលគ្មានដែនកំណត់ ដែលមិនមានទីបំផុត ដែលមិនចេះចប់
[2] តេជះនិងអានុភាព កម្លាំងនៃអំណាច អំណាចដ៏ខ្លាំង
[3] គ្រប់គ្រង បីបាច់រក្សា ថែរក្សា
[4] សេចក្តីខ្ញាល់ កំហឹង
[5] និស្ស័យជាមនុស្សមួយរយភាគរយ និងនិស្ស័យជាព្រះមួយរយភាគរយ
[6] ខឹង
[7] បដិបត្តិ ការប្រព្រឹត្ត កាន់ ធ្វើតាម
[8] ការងារ ឬការកំសាន្តទាំងឡាយណាដែលយើងអាចធ្វើនៅថ្ងៃផ្សេងទៀតក្នុងសប្តាហ៍បាន
[9] នៅព្រះវិហារជាមួយបងប្អូនគ្រីស្ទបរិស័ទឯទៀត
[10] តែម្នាក់ឯង
[11]ដែលអាចធ្វើពីថ្ងៃច័ន្ទ ដល់ថ្ងៃសៅរ៍បាន
[12]ពិធីបង្ហូរព្រះគុណ
[13]កាយវិញ្ញាណ ឃានវិញ្ណាណ ជីវ្ហាវិញ្ញាណ ចក្ខុវិញ្ញាណ សោតវិញ្ញាណ
[14]ការតាំងសម្ព័ន្ធមេត្រី
Leave a Reply