ទំនុកដំកើង ២ ព្រះយេស៊ូវបានទទួលគ្រប់អំណាច Ps. 2 Jesus receives all authority

Psalm 2 pdf download

ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ទទួល​គ្រប់​អំណាច​

ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ ទំនុកដំកើង ២

​ទំនុក​ដំកើង ២ គឺ​ជា​ជំពូក​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ជំពូក​សំខាន់​បំផុត​នៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ហើយ​ជា​អត្ថបទ​គម្ពីរ​ដ៏​អស្ចារ្យ​សំរាប់​ការ​អធិប្បាយ។ ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​បាន​ដកស្រង់​ទំនុក​ដំកើង​នេះ​ច្រើន​ដង។ ទំនុក​ដំកើង​នេះ​សង្ខេប​សារ​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​ទាំង​មូល​បាន​យ៉ាង​ក្បោះ​ក្បាយ​ ហើយ​មាន​រចនាសម្ព័ន្ធ​ច្បាស់​លាស់​ ដែល​ជួយ​ផ្តល់​ជា​រចនាសម្ព័ន្ធ​ដល់​សេចក្តី​      អធិប្បាយ។

រចនាសម្ព័ន្ធ

ទំនុក​ដំកើង​ ២​ មាន​១២ខ​ ដែល​បែក​ចែក​ជា​៤​ផ្នែក ហើយ​ផ្នែក​នីមួយៗ​មាន​៣ខ និង​មាន​សម្លេង​ខុសៗ​គ្នា។

ខ.១-៣ ​សម្លេង​នៃ​ពួក​ស្តេច​នៅក្នុង​លោកិយ​នេះ «ចូរ​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់»

ខ.៤-៦ ​សម្លេង​នៃ​ព្រះ​នៅ​ស្ថានសួគ៌៖ ការ​ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​ការ​ប្រឆាំង​បោះ​បោរ​របស់​មនុស្ស។

ខ.៧-៩ ​សម្លេង​នៃ​ស្តេច​ ដែល​ត្រូវ​បាន​អភិសេក​នៅក្នុង​ស៊ីយ៉ូន៖ អំណាច​លើ​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​អស់​ ហើយ​នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​អ្នក​បះបោរ​ប្រឆាំង។

ខ.១០-១២ សម្លេង​ចេញ​ទៅ​ពេញ​ទាំង​ផែនដី៖ ឈប់​បះបោរ​ប្រឆាំង​ ហើយ​ចុះចូល​ចំពោះ​ព្រះ​បុត្រា និង​យក​ទ្រង់​ជា​ទីពឹង​ជ្រក។​

សារ៖ ការ​សង្ខេប​ព្រះ​គម្ពីរ​និង​ដំណឹងល្អ

​ដូច្នេះ នៅពេល​យើង​មើល​ឃើញ​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ខាង​លើ​ យើង​មើល​ឃើញ​ថា ទំនុក​ដំកើង​ ២ គឺ​ជា​ការ​សង្ខេប​ដ៏​ល្អ​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​និង​ដំណឹងល្អ។ ​ផ្ទៃរឿង​សំខាន់​មួយ​នៅក្នុង​ទំនុក​ដំកើង​នេះ (​និង​នៅក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​ទាំង​មូល​) គឺ​អំណាច។​

ខ​.១-៣ ​លោកិយ​បាន​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​និង​ព្រះ​មែស៊ី​របស់​ទ្រង់។ នេះ​គឺ​ជា​ឧទាហរណ៍​បញ្ជាក់​ល្អ​មួយ​អំពី​អំពើ​បាប។ ​អំពើ​បាប​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អសីលធម៌​និង​ការ​អាក្រក់​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ក៏​ជា​ការ​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​និង​អំណាច​របស់​ទ្រង់​ផង​ដែរ។​ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​មាន​សិទ្ធិ​គ្រប់​គ្រង​លើ​លោកិយ​ទាំង​មូល​ គឺ​ទ្រង់​មាន​អំណាច​នេះ ប៉ុន្តែ​លោកិយ​ចង់​ផ្តាច់​ខ្លួន​ចេញ​ពី​អំណាច​របស់​ទ្រង់​វិញ។ ​នេះ​ហើយ​គឺ​ជា​ខ្លឹម​សារ​នៃ​អំពើ​បាប។​

ខ.៤-៦ ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ទត​ឃើញ​ការ​បះបោរ​ប្រឆាំង​នេះ ហើយ​ឆ្លើយ​តប​ដោយ​ការ​តាំង​ស្តេច​មួយ​អង្គ​នៅ​ស៊ីយ៉ូន​អោយ​គ្រប់​គ្រង។​ ដូច្នេះ ​ការ​ឆ្លើយ​តប​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ចំពោះ​ការ​បះបោរ​ប្រឆាំង​របស់​មនុស្ស​គឺ​ត្រូវ​តាំង​អំណាច​របស់​ទ្រង់​ឡើង​វិញ​នៅ​លើ​លោកិយ​ តាមរយៈ​ស្តេច​មួយ​អង្គ ដែល​ទ្រង់​ដាក់​នៅ​ស៊ីយ៉ូន។ ​នេះ​ចង់​សំដៅ​ទៅ​លើ​ស្តេច​របស់​    អ៊ីស្រាអែល ដែល​ជា​ស្តេច​សាសន៍​យូដា។​

ខ.៧-៩ ​ស្តេច​សាសន៍​យូដា​នេះ​គឺ​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ ដែល​ប្រកាស​ថា ​ទ្រង់​បាន​ទទួល​លោកិយ​ទាំង​មូល និង​ជាតិសាសន៍​ទាំង​អស់​ជា​មរតក​របស់​ទ្រង់។ ទ្រង់​មាន​អំណាច​លើ​ជាតិសាសន៍​ទាំង​អស់ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​បំផ្លាញ​អស់​អ្នកណា​ ដែល​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ទ្រង់។ ​

ខ.១០-១២ ដូច្នេះ ​ដោយសារ​ព្រះ​រាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ​មាន​អំណាច​លើ​គ្រប់​ទាំង​អស់ ហើយ​នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​អ្នក​បះបោរ​ប្រឆាំង​ នោះ​ព្រះ​រាជសារ​ប្រកាស​ថា​ ពួកគេ​ត្រូវ​តែ​ឈប់​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ទ្រង់ តែ​បែរ​មក​ចុះចូល​ចំពោះ​ទ្រង់ ហើយ​យក​ទ្រង់​ជា​ទី​ពឹង​ជ្រក​វិញ។​

ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ

​ទាំង​អស់​នេះ​គឺ​ជា​បង្ហាញ​អំពី​ដំណឹងល្អ​ច្បាស់​លាស់​មួយ។ ​ដំណឹងល្អ​មិន​មែន​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ស្រឡាញ់​យើង​ ហើយ​នឹង​ជួយ​យើង​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង​នោះ​ទេ តែ​គឺ​ថា ​យើង​គឺ​ជា​ពួក​អ្នក​បះបោរ​ប្រឆាំង ព្រះ​បាន​តាំង​ព្រះ​យេស៊ូវ  ​អោយ​គ្រប់គ្រង​លើ​គ្រប់​ទាំង​អស់ ហើយ​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​និង​បំផ្លាញ​ទាំង​អស់ ដូច្នេះ​យើង​គួរ​តែ​ទុកចិត្ត​ទ្រង់​ ហើយ​ចុះ​ចូល​ចំពោះ​ទ្រង់។ ទំនុក​ដំកើង​នេះ​បង្ហាញ​ថា​ ផ្លូវ​តែ​មួយ​ដើម្បី​គេច​ផុត​ពី​សេចក្តី​ក្រោធ​របស់​ព្រះ​រាជបុត្រា​គឺ​ត្រូវ​យក​ព្រះ​រាជបុត្រា​តែ​មួយ​នេះ​ជា​ទី​ពឹង​ជ្រក។

​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ជាច្រើន​រវាង​ទំនុកដំកើង​នេះ​និង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី។​ ប្រហែល​ទំនាក់​ទំនង​ច្បាស់លាស់​ជាង​គេ​គឺ​នៅ​ក្នុង​ម៉ាថាយ ២៨:១៦-២០។ ​ពាក្យ​ដំបូង​នៅក្នុង​ទំនុកដំកើង ២:១០ គឺ​ជា «ដូច្នេះ»។ ​ទំនុក​ដំកើង​នេះ​ប្រកាស​ថា  «​ព្រះ​រាជបុត្រា​មាន​អំណាច​លើ​គ្រប់​ជាតិសាសន៍​ទាំង​អស់​ ដូច្នេះ​ព្រះ​រាជសារ​ត្រូវ​តែ​ប្រកាស​ដល់​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​អស់​ថា ពួកគេ​ត្រូវ​តែ​ចុះ​ចូល​ចំពោះ​ព្រះ​រាជបុត្រា។ ​នេះ​គឺ​ពិត​ជា​អ្វី​ ដែល​ព្រះ​មាន​បន្ទូល​នៅក្នុង​ម៉ាថាយ ២៨ «គ្រប់​ទាំង​អំណាច​បាន​ប្រគល់​មក​ខ្ញុំ​នៅ​លើ​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​លើ​ផែនដី​ផង​ ដូច្នេះ​ ចូរ​ទៅ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​អោយ​មាន​សិស្ស​នៅ​គ្រប់​ទាំង​សាសន៍ ហើយ​បង្រៀន​អោយ​គេ​កាន់​តាម​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​បង្គាប់​មក​អ្នក​រាល់​គ្នា​ផង» ដែល​នេះ​មាន​ន័យ​ថា ចុះចូល​ចំពោះ​ទ្រង់។​

​ទំនាក់​ទំនង​មួយ​ទៀត​គឺ​ជា​ការ​រួម​គំនិត​គ្នា​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​មែស៊ី​នៅក្នុង​ខ.-៣។ ​នៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ​អង្គ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​សំដៅ​លើ​ស្តេច​របស់​អ៊ីស្រាអែល (ឧទាហរណ៍ ១សាំយូអែល ១៦:១៣; អេសាយ ១១:១-៩) ហើយ​នៅ​ក្នុង​កិច្ចការ ៤:២៥-២៩ យើ​ង​មើល​ឃើញ​ថា ​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​បាន​យល់​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា ទំនុកដំកើង     ២:១-៣ ​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​សំរេច នៅពេល​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ និង​ប៉ុនទាស-ពីឡាត់​បាន​ជួប​ជាមួយ​ពួក​សាសន៍​ដទៃ​និង​បណ្តាជន​អ៊ីស្រាអែល​នៅក្នុង​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម​ ដើម្បី​ឆ្កាង​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​ជា​ស្តេច​សាសន៍​យូដា និង​ការ​បះបោរ​ប្រឆាំង​របស់​ពួកគេ​នឹង​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បន្ត​តាមរយៈ​ការ​បៀតបៀន​ពួក​ជំនុំ។

ទំនុក​ដំកើង​នេះ​ផ្តល់​នូវ​កាលៈទេសៈ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​សំខាន់​ថា ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រប់​គ្រង​ក្នុង​នាម​ជា​ស្តេច​សាសន៍​យូដា និង​ជា​បុត្រា​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ​ (សូម​មើល​លូកា ១:៣១-៣៣; ម៉ាថាយ ២:២; ២៧:១១,​ ៣៧)។

សំរាប់​ការ​ដកស្រង់​ផ្សេង​ទៀត​ពី​ទំនុក​ដំកើង​ ២ នៅ​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​ សូម​មើល កិច្ចការ ១៣:៣២-៣៣;   ហេព្រើរ ១:៥; វិវរណៈ ២:២៦-២៧;​១២:៥; ១៩:១៥-១៦ ​

​ការ​អធិប្បាយ​ចេញ​ពី​ទំនុក​ដំកើង ២

​នៅពេល​អធិប្បាយ​ចេញពី​ទំនុក​ដំកើង​ ២ ​នោះ​ជា​ការ​ប្រសើរ​បំផុត​ ដែល​យើង​ដើរ​តាម​រចនា​សម្ព័ន្ធ។ ​ផ្ទៃរឿង​សំខាន់​គឺ​អំពី​អំណាច ហើយ​យើង​ត្រូវ​តែ​សង្កត់​ធ្ងន់​លើ​អំណាច​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​លើ​ផែនដី​ទាំង​មូល​ថា ​ទ្រង់​នឹង​បំផ្លាញ​ពួក​អ្នក​បះបោរ​ប្រឆាំង ហើយ​យើង​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អោយ​អ្នក​ស្តាប់​ចុះចូល​ចំពោះ​ទ្រង់ ហើយ​ដាក់​ការ​ទុក​ចិត្ត​របស់​ពួក​គេ​នៅ​លើ​ទ្រង់។

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

Top