មីកា ៤:១-៥ ភ្នំដែលជាទីតាំងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា Micah 4:1-5 The Mountain of the Lord

Micah 4.1-5 pdf download

ដើម្បី​ស្រាវ​ជ្រាវ​អំពី​កណ្ឌ​មីកា​ សូម​អាន​ឯកសារ​ «ពាក្យ​លំ​នាំ ៖​ មីកា»​ http://www.dkdl.org/?page_id=1504 ដែល​បាន​បង្រៀន​អំពី​ស្ថានភាព​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៅ​សម័យ​ហោរា​មីកា​ និង​ព្រះរាជសារ​នៃ​កណ្ឌ​នេះ​។

 

​នៅពេល​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ជុំវិញ​ប្រទេស​កម្ពុជា ​អ្នក​នឹង​មើល​ឃើញ​វិហារ​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា​ជា​ច្រើន​នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ​ផ្សេង​ៗ។ ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ពាន់​ឆ្នាំ ​មនុស្ស​ដែល​មាន​វប្បធម៌​ផ្សេងៗ​ជា​ច្រើន​ បាន​សាង​សង់​វិហារ​សាសនា​នៅ​លើ​កំពូល​ភ្នំ ឬ​សាង​សង់​វិហារ​អោយ​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​ភ្នំ។ ​នៅ​ក្រុង​សៀមរាប​មាន​វិហារ​ជា​ច្រើន​ ដែល​ត្រូវ​បាន​សាង​សង់​អោយ​ដូច​ជា​ភ្នំ​មេរុ។ ​វិហារ​ទាំង​អស់​នៅ​ជុំវិញ​ពិភព​ត្រូវ​បាន​ឧទ្ទិស​ថ្វាយ​ទៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ និង​វិញ្ញាណ​ផ្សេង​ៗ។ បើសិន​វិហារ ​និង​ភ្នំ​មាន​កំពស់​ខ្ពស់​ជាង នោះ​កាន់​តែ​គួរ​អោយ​ចាប់​អារម្មណ៍​ ហើយ​អាច​បញ្ជាក់​ថា ​ព្រះ​នោះ​រឹត​តែ​អស្ចារ្យ​។

 

មីកា​ ​៤:១​ សរសេរ​ថា​ «តែ​នៅ​ជាន់ក្រោយ​ ភ្នំ​ដែល​ជា​ទីតាំង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​យេហូវ៉ា នឹង​បាន​ដំកើង​ឡើង​ជា​កំពូល​នៃ​អស់​ទាំង​ភ្នំ​ធំ ជនជាតិ​ទាំង​ឡាយ​នឹង​ឡើង​ទៅ​​ហូរ​ហែ»។  «ភ្នំ​ដែល​ជា​ទីតាំង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា»​ សំដៅ​ទៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន​នៅ​យេរូសាឡិម។  នេះ​គឺ​ជា​រូប​ភាព​បង្ហាញ​ថា មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​នឹង​មើល​ឃើញ​ថា ​ព្រះ​ដែល​បាន​បើក​សំដែង​អង្គ​ទ្រង់​ទៅ​កាន់​អ៊ីស្រាអែល​ គឺ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ពិត​ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​មក​ឯ​ទ្រង់។ ​ជា​ការ​ពិត ​ភ្នំ​នៅ​យេរូសាឡិម​គឺ​ជា​ភ្នំ​តូចៗ ហើយ​មិន​មែន​ជា​ភ្នំ​ធំ​ជាង​គេ​ឡើយ។ ​សូម​ចង​ចាំ​ថា ​សេចក្តី​សន្យា​នេះ​មក​ដល់​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះរាជសារ​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​បី​ដែល​ទាយ​ថា ​យេរូសាឡិម​និង​ព្រះ​វិហារ​នឹង​ត្រូវ​គេ​បំផ្លាញ​ ​ហើយ​ទំនាយ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​សម្រេច​ នៅពេល​ពួក​បាប៊ីឡូន​បាន​មក​បំផ្លាញ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​នៅក្នុង​ឆ្នាំ​​​៥៨៧-៥៨៦ មុន​គ.ស។ ក្រុង​យេរូសាឡិម​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ​ ដោយ​សារ​តែ​ការ​ប្រឆាំង​បោះ​បោរ​របស់​មនុស្ស​ ហើយ​នេះ​ផ្ទុយ​ពី​ ៤:១-៥​ ដែល​ប្រកាស​អំពី​សេចក្តី​សង្ឃឹម​នា​ពេល​អនាគត​នេះ​សំរាប់​យេរូសាឡិម​និង​ពិភពលោក​ គឺ​នៅពេល​ដែល​មនុស្ស​នឹង​ដើរ​ក្នុង​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​ (៤:២, ៥)។ សូម​ស្រមៃ​ថា យើង​ជា​ជនជាតិ​យូដា​ម្នាក់​នៅ​សម័យ​មីកា ​​ ​អត្ថបទ​គម្ពីរ​នេះ​បង្ហាញ​ថា អនាគត​សំរាប់​យេរូសាឡិម​នឹង​មាន​​ភាព​រុង​រឿង​ ជា​ង​អតីតកាល​នា​សម័យ​ស្តេច​ដាវីឌ​និង​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ទៅ​ទៀត។ ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​នា​ពេល​អនាគត​គឺ​ថា ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នឹង​មក​ទទួល​ការ​បង្រៀន​ពី​ព្រះ ​ហើយ​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់​នឹង​ចេញ​ពី​យេរូសាឡិម​ ​នោះ​វា​គឺ​ជា​ពេល​វេលា​មួយ​ ដែល​ព្រះ​គ្រប់គ្រង​ ហើយ​ពោរពេញ​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត​ (ខ. ២-៥)។ ​

 

ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​

សំនួរ​យ៉ាង​សំខាន់​ពីរ​ ដែល​យើង​ត្រូវ​សួរ​គឺថា តើ​សេចក្តី​សន្យា​នេះ​នឹង​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​សម្រេច​នៅ​ពេល​ណា​ និង​ដោយ​របៀប​ណា​? ​បន្ទាប់​ពី​បាន​វិល​ត្រឡប់​ពី​ការ​និរទេស​ ​ពួកគេ​បាន​សាង​សង់​ព្រះ​វិហារ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ឡើង​វិញ​ ប៉ុន្តែ​លទ្ធផល​នេះ​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​ពរ​ ដែល​យើង​មើល​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​គម្ពីរ​នេះ​ឡើយ​។ ​ជាតិសាសន៍​ទាំង​អស់​មិន​ទាន់​បាន​ឡើង​ទៅ​ឯ​យេរូសាឡិម​ ដើម្បី​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ឡើយ​ ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​មិន​ទាន់​បាន​ចេញ​ពី​យេរូសាឡិម​នៅ​ឡើយ​ ហើយ​ក៏​មិន​ទាន់​ជា​ពេល​វេលា​មាន​សេចក្តី​សុខសាន្ត​នៅ​ឡើយ​ផង​ដែរ​។ ​មីកា​ ៤:១ ​បញ្ជាក់​ថា​ សេចក្តី​សន្យា​នេះ​នឹង​កើត​ឡើង​​ «នៅ​ជាន់​ក្រោយ​»។  ​នេះ​គឺ​ជា​ឃ្លា​ ដែល​យើង​ឃើញ​ជា​ច្រើន​ដង​នៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ ដែល​សំដៅ​ទៅ​លើ​អ្វី​ដែល​ព្រះ​នឹង​ធ្វើ​តាម​រយៈ​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​ថ្មី គឺ​តាមរយៈ​ព្រះ​យេស៊ូវ​។ ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គឺ​ជា​អង្គ​ ដែល​បាន​យាង​មក​សុគត​​​ ​និង​រស់​ឡើង​វិញ​ ដើម្បី​អោយ​យើង​អាច​មាន​មេត្រីភាព​ជា​មួយ​ព្រះ។ ​តាម​រយៈ​ព្រះ​គ្រីស្ទ នោះ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​បង្ហាញ​មេត្រីភាព​ជា​មួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ក្នុង​នាម​ជា​ក្រុម​មនុស្ស​ ដែល​ពីមុន​ស្អប់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ តែ​ឥឡូវ​នេះ​រស់​នៅ​ដោយ​មេត្រីភាព​ជា​មួយ​គ្នា​នៅ​ក្នុង​រូប​កាយ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ (អេភេសូរ​ ២:១១-២១)។ ​បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​គ្រីស្ទ​បាន​សុគត ​បាន​រស់​ឡើង​វិញ ហើយ​បាន​យាង​ត្រឡប់​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ នោះ​ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​ ដែល​ជា​ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ បាន​ចេញ​ពី​យេរូសាឡិម​ទៅ​កាន់​ពិភពលោក​ទាំង​មូល (កិច្ចការ​ ១:៨ ប្រៀបធៀប​ ៖ មីកា​ ៤:២)។ ​គឺ​តាមរយៈ​ព្រះគ្រីស្ទ ដែល​លោកិយ​នឹង​មក​ស្គាល់​ព្រះ​ដ៏​ពិត។ ដូច្នេះ​ ឥឡូវ​នេះ​សេចក្តី​សន្យា​នេះ​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​សម្រេច​​​មួយ​ផ្នែក​ហើយ​ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​ទាំង​ស្រុង​ទេ​។ ​យើង​រង់​ចាំ​ការ​យាង​ត្រឡប់​មក​វិញ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ នៅពេល​ទ្រង់​បង្កើត​ផ្ទៃមេឃ​ថ្មី​ និង​ផែនដី​ថ្មី ដែល​ជា​យេរូសាឡិម​ថ្មី (វិវរណៈ ២១-២២)។ ពេល​នោះ​ យើង​នឹង​មាន​មហាក្សត្រ​ដែល​ជា​ព្រះ​​យេស៊ូវ​គ្រប់​គ្រង​ ​ ដែល​នឹង​មាន​សេចក្តី​សុខសាន្ត​ពេញ​លេញ​ ពីព្រោះ​យើង​ចុះចូល​ចំពោះ​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ទ្រង់​ជា​រៀង​រហូត​ (មីកា ៤:៥)។ ដូច្នេះ​ ជីវិត​គ្រីស្ទបរិស័ទ​គឺ​ជា​ជីវិត​នៃ​ការ​រង់ចាំ​ ពីព្រោះ​យើង​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​អ្វី​ ដែល​យើង​មើល​មិន​ឃើញ ដើម្បី​អោយ​រំពឹង​មើល​ដល់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ (ហេព្រើរ ១១:១-១២:៣) ហើយ​បំរើ​ទ្រង់​នៅពេល​យើង​កំពុង​រង់​ចាំ​ទ្រង់ (ម៉ាថាយ​ ២៤:៤២-២៥:៤៦) និង​ដឹង​ថា ​គ្មាន​អ្វី​អាច​បញ្ឈប់​ព្រះ​ពី​ការ​បំពេញ​សម្រេច​ផែនការ​របស់​ទ្រង់​បាន​ឡើយ​។

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

Top