មេរៀន​ទី៣ លោកុប្បត្តិ​ ២-៣ ទីបរិសុទ្ធ Gen. 2-3 The Sanctuary

Lesson 3 Gen. 2-3 The Sanctuary pdf download

គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​

មេរៀន​មុន​នេះ​បាន​បង្ហាញ​ថា គោល​បំណង​នៃ​ការ​​បង្កើត​​​គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ទី​ប្រាំ​ពីរ ដែល​ជា​ពេល​វេលា​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ពោរ​ពេញ​ដោយ​ព្រះពរ ហើយ​ស្ថិត​ស្ថេរ​អស់កល្ប​ជា​និច្ច។​​​  ដូច្នេះ​ ​លោកុប្បត្ដិ​ ១:១-២:៣ ​បាន​ប្រើ​ពេល​វេលា​ ​ប្រយោជន៍​ដើម្បី​ពិពណ៌នា​អំពី​គោល​បំណង​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​សំរាប់​​របស់​សព្វសារពើ។  វគ្គ​បន្ទាប់​ពី​នោះ គឺ​ពី​ លោកុប្បត្ដិ​ ២:៤ទៅ បាន​ប្រើ​ទី​កន្លែង​មួយ​ដើម្បី​ពិពណ៌នា​អំពី​គោល​បំណង​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ ហើយ​កន្លែង​នោះ​គឺ​ជា​សួន​អេដែន។

សួនច្បារ​អេដែន ​គឺ​ជា​ទី​បរិសុទ្ធ ​ហើយ​ជា​ទី​កន្លែង​ដែល​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​គាប់​ចិត្ត​នឹង​​ព្រះ​វត្តមាន​​​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។  ប៉ុន្តែ​អ័ដាម ​និង​ប្រពន្ធ​របស់​គាត់​ត្រូវ​ចុះ​ចូល​នឹង​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះអង្គ​ ដោយ​គេ​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ​ ប្រយោជន៍​ដើម្បីឲ្យ​គេ​អាច​បន្ត​រស់​នៅក្នុង​សួនច្បារ​អេដែន ​(កន្លែង​ដែលគេ​គាប់​ចិត្ត​នឹង​​ព្រះ​វត្តមាន​​​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​)។  យើង​ឃើញ​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​៣ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បណ្តេញ​​អ័ដាម​ និង​ប្រពន្ធ​របស់​គាត់​ចេញ​ពី​​ទី​បរិសុទ្ធ​(​សួន​អេដែន) ពីព្រោះ​គេ​បាន​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអង្គ​ ដូច្នេះ​គេ​មិន​អាច​បន្ត​រស់​នៅ​ទី​បរិសុទ្ធ​បាន​ឡើយ។​​

ម្ដង​ទៀត​ ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល​ គឺ​ពិពណ៌នា​អំពី​ផែនការ​របស់​ព្រះអង្គ​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​ឲ្យ​រួច​ពី​លទ្ធផល​នៃ​ការ​បះបោរ​របស់​យើង។  ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ជ្រើស​រើស​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់​ គឺ​អ៊ីស្រាអែល​ ហើយ​ទ្រង់​សន្យា​ថា​ ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​ស្រុក​កាណាន។  ទឹក​ដី​សន្យា​នេះ​ត្រូវ​បាន​ពិពណ៌នា​ដូច​ជា​​ទី​បរិសុទ្ធ​ថ្មី។  ជាពិសេស​ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ជ្រើស​រើស​ទី​ក្រុង​មួយ​សំរាប់​នាម​ទ្រង់​ គឺ​យេរូសាឡិម​ (ពង្សាវតារក្សត្រ ទី១​ ១១:៣៦)។  ពិសេស​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត ព្រះ​វិហារ​នៅ​យេរូសាឡិម​គឺ​ជា​ទី​បរិសុទ្ធ​ ហើយ​ព្រះ​វិហារ​មាន​កន្លែង​មួយ​ដែល​ជា​ទី​បរិសុទ្ធ​បំផុត។  ដូច្នេះ​ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ប្រៀប​បាន​ទៅ​នឹង​អ័ដាម​ និង​ប្រពន្ធ​នៅ​ក្នុង​សួនច្បារ​អេដែន។  គេ​ជា​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់​នៅ​ក្នុង​ទី​បរិសុទ្ធ។  ប៉ុន្តែ​ ដូច​ទៅ​នឹង​អ័ដាម​ និង​អេវ៉ា​ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ត្រូវ​ចុះ​ចូល​នឹង​ព្រះអង្គ​ដោយ​គេ​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះបន្ទូល​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ដូច​នឹង​អ័ដាម​និង​អេវ៉ា​ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​បះបោរ​​នឹង​ព្រះអង្គ​ដោយ​គេ​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះបន្ទូល​របស់​ទ្រង់ ដូច្នេះ​ហើយ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​​បណ្តេញ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ចេញ​ពី​ទឹក​ដី​សន្យា​ (និរទេស​ទៅ​បាប៊ីឡូន​) ហើយ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​នាំ​សាសន៍​ដទៃ​ឲ្យ​មក​បំផ្លាញ​ព្រះ​វិហារ​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ធ្វើ​អោយ​ខូច។

ដោយ​សារ​ស្ថានភាព​នេះ ​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ប្រកាស​ព្រះបន្ទូល​ទ្រង់​តាម​រយៈ​ពួក​ហោរា​ថា ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ទៅ​ជា​ថ្មោង​ថ្មី​តាមរយៈ​ព្រះម៊ែស៊ី​ដែល​ព្រះអង្គ​នឹង​ចាត់​ឲ្យ​មក។

 

គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​

នៅ​ក្នុង​សញ្ញា​ថ្មី​យើង​ឃើញ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​អង្គ​ជំនួស​ឲ្យ​ព្រះ​វិហារ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​គង់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​យើង​រាល់​គ្នា​តាម​រយៈ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ (យ៉ូហាន​ ១:១៤) ព្រះគ្រីស្ទ​ ​គឺ​ជា​ព្រះ​វិហារ​ (យ៉ូហាន​ ២:១៩-២២) ហើយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​យាង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទី​បរិសុទ្ធ​នៅ​ស្ថានសួគ៌​ដោយ​ព្រះ​លោហិត​របស់​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់ ហើយក៏​នាំ​យើង​ឲ្យ​​ចូល​ទៅ​ទី​បរិសុទ្ធ​នេះ (ហេព្រើរ​ ៩:១១-១៥, ២៣-២៨)។

វិវរណៈ​ ២១-២២ បាន​អោយ​រូប​ភាព​មួយ​នៃ​ស្ថានសួគ៌​ថ្មី​ និង​ផែនដី​ថ្មី​ដែល​ព្រះគ្រីស្ទ​​នឹង​បង្កើត​នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ទ្រង់​នឹង​យាង​មក​វិញ។  និមិត្ត​រូប​ជា​ច្រើន​នៅ​ជំពូក​ទាំង​ពីរ​នេះ​ដែល​​ប្រើ​ដើម្បី​ពិពណ៌នា​អំពី​ការ​បង្កើត​ថ្មី​នេះ​បាន​មក​ពី​​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ជា​ពិសេស​សួនច្បារ​អេដែន​​និង​ព្រះ​វិហារ​ (ឧទាហរណ៍​ ២១:១៥-២១, ២២:២)។  សេចក្ដី​ពិត​នេះ​បង្ហាញ​​ថា ស្ថានសួគ៌​ថ្មី​ និង​ផែនដី​ថ្មី​នេះ​គឺ​ជា​ទី​បរិសុទ្ធ​ថ្មី​ដែល​គ្មាន​អ្វី​ណា​មួយ​មិន​បរិសុទ្ធ​អាច​ចូល​បាន​ឡើយ (២១:៨, ២៧, ២២:១៥)។  អស់​អ្នក​ដែល​អាច​ចូល​បាន គឺ​មិន​មាន​សមត្ថភាព​ចូល​ដោយ​ភាព​បរិសុទ្ធ​របស់​ខ្លួន​ផ្ទាល់​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ពីព្រោះ​គេ​បាន​បោក​សំលៀកបំពាក់​របស់​ខ្លួន​អោយ​បាន​ស​ស្អាត ក្នុង​ព្រះ​លោហិត​របស់​កូន​ចៀម (២១:២៧, ២២:១៤, ប្រៀប​ធៀប​ ៧:១៤)។  ដូច្នេះ​ហើយ​ វិវរណៈ​ ២១-២២ បាន​ហៅ​ព្រះគ្រីស្ទ​ «កូន​ចៀម»​ ជាច្រើន​ដង ពីព្រោះ​​ព្រះគ្រីស្ទ​​ គឺ​ជា​មួយ​អង្គ​​ដែល​បាន​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់​ជា​យញ្ញបូជា​ដើម្បី​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ដែល​កើត​ចេញ​មក​ពី​ការ​បះបោរ​របស់​យើង​ ហើយនិង​​​ស្អាង​ឡើង​វិញ​នូវ​គោល​បំណង​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ គឺ​រាស្ត្រ​របស់​ទ្រង់​នៅ​ទី​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ទ្រង់។

ដូច្នេះ​ ម្ដង​ទៀត​យើង​​ឃើញ​ថា ដើម​ដំបូង​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​​​នឹង​ទី​បញ្ចប់​ ហើយ​បាន​ផ្ដល់​រចនាសម្ព័ន្ធ​សំរាប់​រឿង​តែ​មួយ​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល​ គឺ​ជា​រឿង​ដែល​មាន​វិសាលគម​អស់​កល្ប​ជា​និច្ច​ ហើយ​និទាន​អំពី​ផែនការ​សង្គ្រោះ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់។  ម្ដង​ទៀត​ យើង​ឃើញ​ថា ព្រះគ្រីស្ទ​គឺ​ជា​គន្លឹះ​នៃ​ផែនការ​នេះ​តាំងពី​ដើម​ដំបូង​ដល់​ទី​បញ្ចប់។

សេចក្ដី​ពិត​នេះ​​មាន​ការ​អនុវត្តន៍​​​​សំខាន់​អំពី​របៀប​ដែល​យើង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​មូល។ នៅ​ពេល​យើង​អាន​អំពី​ទី​បរិសុទ្ធ​នៅ​ក្នុង​លោកុប្បត្ដិ​ជំពូក​ពីរ​គឺ​សួនច្បារ​អេដែន​ ការ​អនុវត្តន៍​សំខាន់​បំផុត​ចំពោះ​យើង គឺ​ថា ដោយ​ព្រោះ​យើង​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអង្គ​យើង​បាត់បង់​សិទ្ធិ​រស់នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ទ្រង់​នៅ​ទី​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ផ្លូវ​តែ​មួយ​ដែល​នាំ​យើង​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​ទី​បរិសុទ្ធ​ដែល​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នៅ​អនាគត​កាល​នោះ​គឺ​យើង​ទុក​ចិត្ត​ទៅ​លើ​អ្វីៗ​ដែល​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​ធ្វើ​សំរាប់​យើង​តាមរយៈ​ការ​សុគត​និង​ការ​រស់​ឡើង​វិញ​របស់​ទ្រង់។

ដូច្នេះ​ម្ដង​ទៀត​ ប្រសិនបើ​យើង​បង្រៀន​ និង​អធិប្បាយ​ពី​លោកុប្បត្ដិ​ ២-៣ នេះ​ជា​ឱកាស​ដើម្បី​​​ប្រកាស​អំពី​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ ​ហើយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គេ​អោយ​ជឿ​លើ​ទ្រង់។  នេះ​ហើយ​គឺ​ជា​របៀប​ដែល​អ្នក​និពន្ធ​នៃ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​បាន​អនុវត្ត​អត្ថបទ​នេះ​ពី​សញ្ញាចាស់។

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

Top