យ៉ូហាន ១៣:១៨-៣០ John 13:18-30

John 13.18-30

យ៉ូហាន​ ១៣:១៨៣០

ការ​រំលឹក​ឡើង​វិញ​៖ នៅ​ក្នុង​យ៉ូហាន​ ១៣​:១-១៧ យើង​បាន​រៀន​ថា ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ដែល​បាន​ចែង​ទុក​នៅ​ក្នុង​ យ៉ូហាន​ជំពូក​១៣-១៧ បាន​កើត​ឡើង​នៅ​យប់​មួយ​​មុន​បុណ្យ​រំលង។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជ្រាប​ថា ព្រះ​វរបិតា​បាន​ប្រគល់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​មក​ក្រោម​អំណាច​របស់​​ព្រះអង្គ ប៉ុន្តែ​សូម្បីតែ​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​អំណាច​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់​បំផុត​​ក៏ដោយ​ ក៏​ព្រះអង្គ​បាន​បន្ទាប​​អង្គ​ទ្រង់​ ​ហើយ​បម្រើ​ពួក​សិស្ស​ដោយ​ការ​​លាង​ជើង​របស់​គេ​ដែរ​។  សកម្មភាព​នេះ​គឺ​ជា​រូបភាព​ដែល​បង្ហាញ​និង​ពន្យល់​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​ពួក​សិស្ស​និង​យើង ហើយ​ជា​គំរូ​អោយ​យើង​ធ្វើ​​តាម​ដោយ​យើង​បន្ទាប​ខ្លួន​និង​បម្រើ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ផង​ដែរ។

សូម​អាន​យ៉ូហាន​ ១៣:១៨-៣០ ទាំង​មូល។​ ​

ចូរ​អាន​ ខ.១៨-២០ ទ្បើង​វិញ ​ហើយ​ឆ្លើយ​សំនួរ​ខាង​ក្រោម។​

តើ អ្នក​បរិភោគ​អាហារ​ជា​មួយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​អ្វី?

តើ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូវ​និយាយ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​មុន​ពេល​ហេតុ​​ការណ៍​ទាំង​នោះ​កើត​មាន​ឡើង?

ការ​ពន្យល់៖  នៅ​ក្នុង​ខ.១០-១១​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​​មាន​បន្ទូល​​ប្រាប់​ពី​មុន​រួច​ហើយ​​ហើយ​អំពី​មនុស្ស​​ម្នាក់​ដែល​ហៀប​នឹង​នាំ​គេ​មក​ចាប់​ព្រះអង្គ។ អ្នក​នោះ​មិន​ស្អាត​ទេ ហើយ​នៅ​ក្នុង​ខ.១៨ ព្រះ​យេស៊ូវ​ចាប់ផ្តើម​បង្រៀន​អំពី​អ្នក​នោះ​ម្ដង​ទៀត។  ​អ្នក​នោះ​មិន​មាន​ពរ​ទេ (ខ.១៧-១៨)។ ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ដក​ស្រង់​ពី​ទំនុកដំកើង​ ៤១​:៩។  នៅ​ក្នុង​ទំនុកដំកើង​៤៩ អ្នក​និពន្ធ​បាន​ទូល​អង្វរ​​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ​ដើម្បី​ឱ្យ​មាន​សេចក្ដី​មេត្តាករុណា​មក​លើ​រូប​គាត់​នៅ​ក្នុង​ការ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​គាត់​ ដោយ​សារ​តែ​ស​ត្រូវ​របស់​លោក​មាន​ការ​សប្បាយ​ចិត្ត​អំពី​បញ្ហា​របស់​គាត់ ​ហើយ​សូម្បី​តែ​មិត្ត​ភក្តិ​ជិតស្និទ្ធ​របស់​គាត់ ​ដែល​គាត់​បាន​ទុកចិត្ត​​និង​​បាន​ចែក​រំលែក​នំប៉័ង​​ជាមួយ ក៏​បាន​ប្រែ​ទៅ​ជា​ប្រឆាំង​នឹង​គាត់​ដែរ​​។  ក្នុង​វប្បធម៌​នោះ ​វា​ជា​ការ​អាក្រក់​មែន​ទែន​ បើ​អ្នក​ដែល​ទទួល​យក​ការ​បដិសណ្ឋារៈ​និង​ភាព​ស្និទ្ធស្នាល​នៃ​ការ​បរិភោគ​អាហារ​ដែល​បាន​ចែក​រំលែក​ជា​មួយ ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​ដែល​ផ្តល់​​អាហារ​នោះ​វិញ​​។  ​ខណៈ​ពេល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​សុគត​នោះ​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​អ្នក​និពន្ធ​នៃ​ទំនុកដំកើង​៤៩​នោះ​ដែរ​ ​ព្រោះ​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​​​សាវក​ទាំង​​ដប់ពីរ​នាក់​ថា ​នឹង​បើក​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអង្គ ​ហើយ​នាំ​គេ​មក​ចាប់​​ទ្រង់។  ​

ប៉ុន្តែ​សូម្បីតែ​នេះ​គឺ​ជា​ការ​ខក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ក៏ដោយ ​ក៏​ទ្រង់​មិន​ភ្ញាក់​ផ្អើល​​ឡើយ​ ពីព្រោះ​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​នេះ​ត្រូវ​​កើត​ឡើង​ដើម្បី​បំពេញ​តាម​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង​ ៤១​។  ប្រធាន​បទ​ដ៏​សំខាន់​មួយ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ​គឺ ព្រះគ្រីស្ទ​ជ្រាប​ទាំង​អស់ (ខ.១,៣,១១,១៨-២១)។​  ព្រះអង្គ​ជ្រាប​ថា ទ្រង់​ត្រូវ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើឆ្កាង ហើយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​​មាន​បន្ទូល​​ប្រាប់​​​ការ​នេះ​ជា​មុន​ដើម្បី​អោយ​ពួក​សិស្ស​និង​យើង​នឹង​ជឿ​លើ​ទ្រង់ (ខ.១៩)។

ចូរ​អាន ខ.២១-៣០។

តើ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ឆ្លើយ​សំនួរ​ «តើ​នរណា» យ៉ាង​ម៉េច?

តើ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្គាប់​យូដាស​​អោយ​ធ្វើ​យ៉ាង​ម៉េច? (ខ.២៧)?

តើ ពួក​សិស្ស​គិត​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្គាប់​យូដាស​អោយ​ទៅ​ធ្វើ​អ្វី?

ការ​ពន្យល់៖ សេចក្តី​ពិត​ដែល​ថា​ យូដាស​បាន​ក្បត់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​ក្រោយ​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​នំប៉័ង​ដល់​គាត់ ធ្វើ​អោយ​ការ​ក្បត់​នេះ​កាន់​តែ​អាក្រក់​ខ្លាំង​ទៅ​ទៀត​ (សូម​មើល​សេចក្តី​ពន្យល់​ខាង​លើ)។

លោក​យ៉ូហាន​បាន​លើក​ឡើង​បី​ដង​ហើយ​ថា យូដាស​អ៊ីស្ការីយ៉ុត​នឹង​ក្បត់​ព្រះ​យេស៊ូវ (៦:៧១; ១២:៤; ១៣:២)។   ឥឡូវ ​ខ.២៧ បាន​សរសេរ​ថា «ក្រោយ​ដែល​ទទួល​ចំណិត​នោះ​ហើយ នោះ​អារក្ស​សាតាំង​ក៏​ចូល​វា»​។ នៅ​ក្នុង​ ១៣​:២ លោក​យ៉ូហាន​បាន​សរសេរ​ថា អារក្ស​បាន​ធ្វើ​អោយ​យូដាស​អ៊ីស្ការីយ៉ុត​មាន​គំនិត​នាំ​គេ​មក​ចាប់​ព្រះអង្គ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ​ខ. ២៧ សរសេរ​ថា សាតាំង​បាន​ចូល​វា ដែល​បញ្ជាក់​ច្បាស់​ថា យូដាស​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ក្បត់​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ទេ។ នៅក្នុង​៦:៧០ សរសេរ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ហៅ​អ្នក​ក្បត់​ជា​អារក្ស​វិញ (តើ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​រើស​អ្នក​រាល់​គ្នា​ ជា​ពួក​ដប់​ពីរ​នាក់​ទេឬ​អី? តែ​មាន​ម្នាក់​ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​អារក្ស​វិញ​!)។ នៅ​ក្នុង​ ៨​:៤៤ ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ចំពោះ​ជនជាតិ​យូដា​ដែល​ចង់​សម្លាប់​ទ្រង់​ថា «អ្នក​រាល់​គ្នា​មាន​អារក្ស​សាតាំង​ជា​ឪពុក ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​​ចិត្ត​ធ្វើ​តាម​តណ្ហា ដែល​គាប់​ចិត្ត​ដល់​ឪពុក​របស់​អ្នក»​។  ក្នុង​របៀប​ដូច​គ្នា​នេះ នៅពេល​យូដាស​បាន​ក្បត់​ព្រះ​យេស៊ូវ គឺ​គាត់​បាន​បំពេញ​តាម​​បំណង​ចិត្ត​របស់​អារក្ស។

ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្គាប់​អោយ​យូដាស​ធ្វើ​ការ​នេះ​អោយ​បាន​លឿន​ ពីព្រោះ​មាន​ការ​ជា​ច្រើន​ដែល​ត្រូវ​កើត​ឡើង​នៅក្នុង​ម្ភៃ​បួន​ម៉ោង​បន្ទាប់​មក​ទៀត​ដើម្បី​អោយ​​​ព្រះ​យេស៊ូវ​សុគត​នៅ​ចំ​ពេល​វេលា​កំណត់​របស់​ទ្រង់​។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ត្រូវ​ការ​គេ​ចាប់​ទ្រង់ កាត់​ទោស​ កាត់​ថា​មាន​ទោស បន្ទាប់​មក​នាំ​យក​ទៅ​ឯ​ឈើ​ឆ្កាង​និង​សុគត។ ដូច្នេះ ដើម្បី​អោយ​គ្រប់​                 ហេតុ​ការណ៍​ទាំង​នេះ​​កើត​ឡើង​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ម្ភៃ​បួន​ម៉ោង​ នោះ​យូដាស​ត្រូវ​តែ​នាំ​គេ​មក​ចាប់​ព្រះ​យេស៊ូវ​​អោយ​បាន​លឿន​។

ការ​អនុវត្ត៖  មាន​ការ​អនុវត្ត​សំខាន់​ពីរ​ចេញ​ពី​បទ​គម្ពីរ​នេះ។ ទី​មួយ ជឿ​លើ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ថា ទ្រង់​គឺ​ជា​ព្រះ​ដែល​បាន​យាង​មក​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ប្រាប់​ពួក​សិស្ស​តាំងពី​មុន​អំពី​ការ​ដែល​នឹង​កើត​មក​ ដើម្បី​គេ​នឹង​ជឿ​ដល់​ទ្រង់ (ខ. ១៩) ហើយ​យល់​ថា ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​មិន​មែន​ជា​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​សំរាប់​ទ្រង់​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​គឺជា​ផែនការ​របស់​ព្រះ​វិញ។ ទីពីរ យូដាស​គឺ​ជា​ការ​ព្រមាន​មួយ​ដល់​យើង​រាល់​គ្នា​។ គាត់​បាន​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ជិត​ស្និទ្ធ​ជាមួយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ បរិភោគ​អាហារ​ជា​មួយ​ទ្រង់ ប៉ុន្តែ​គាត់​នៅ​តែ​បាន​ក្បត់​ទ្រង់​ដើម្បី​តែ​ប្រាក់​។ ជា​លទ្ធផល​ គាត់​មិន​បាន​ស្អាត​ទេ (ខ. ១០-១១) និង​មិន​មាន​ពរ​ទេ (ខ. ១៧-១៨) ប៉ុន្តែ​គាត់​បាន​ត្រូវ​បណ្តាសា​ទៅ​វិញ​។ តើ​អ្វី​អាច​បណ្តាល​អោយ​មនុស្ស​​ក្បត់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ?

រំលឹក​ទ្បើង​វិញ៖ តើ​យើង​បាន​រៀន​អ្វី​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​ចេញ​ពី​យ៉ូហាន​ ១៣:១៨៣០?

ការ​អនុវត្ត​៖ តាម​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​រៀន​តាម​រយៈ​បទ​គម្ពីរ​នេះ តើ​អ្នក​ត្រូវ​យក​វា​មក​អនុវត្ត​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​នា​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

Top