យ៉ូហាន ១៣:៣១-៣៨ John 13:31-38

John 13.31-38

ការ​រំលឹក​ឡើង​វិញ៖ នៅ​ក្នុង​យ៉ូហាន​ ១៣​:១៨-៣០ យើង​បាន​រៀន​ថា ក្នុង​វប្បធម៌​នោះ ​វា​ជា​ការ​អាក្រក់​មែន​ទែន​ បើ​អ្នក​ដែល​ទទួល​យក​ការ​បដិសណ្ឋារៈ​និង​ភាព​ស្និទ្ធស្នាល​នៃ​ការ​បរិភោគ​អាហារ ​ដែល​បាន​ចែក​រំលែក​ជា​មួយ ហើយ​បន្ទាប់​មក​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​ដែល​ផ្តល់​អាហារ​នោះ​វិញ។  ​ខណៈ​ពេល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​សុគត​នោះ ​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​អ្នក​និពន្ធ​នៃ​ទំនុកដំកើង​៤៩​នោះ​ដែរ​ ​ព្រោះ​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​សិស្ស​ទាំង​ដប់ពីរ​នាក់​ថា ​នឹង​បើក​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអង្គ ​ហើយ​នាំ​គេ​មក​ចាប់​ទ្រង់។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្គាប់​អោយ​យូដាស​ធ្វើ​ការ​នេះ​អោយ​បាន​លឿន​ ពីព្រោះ​មាន​ការ​ជា​ច្រើន​ដែល​ត្រូវ​កើត​ឡើង​នៅក្នុង   រយៈ​ម្ភៃ​បួន​ម៉ោង​បន្ទាប់​មក​ទៀត ​ដើម្បី​អោយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​សុគត​នៅ​ចំ​ពេល​វេលា​កំណត់​របស់​ទ្រង់។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ត្រូវ​ការ​គេ​ចាប់​ទ្រង់ កាត់​ទោស​ កាត់​ថា​មាន​ទោស បន្ទាប់​មក​នាំ​យក​ទៅ​ឯ​ឈើ​ឆ្កាង​និង​សុគត។ ដូច្នេះ ដើម្បី​អោយ​គ្រប់​ ហេតុ​ការណ៍​ទាំង​នេះ​កើត​ឡើង​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ម្ភៃ​បួន​ម៉ោង​ នោះ​យូដាស​ត្រូវ​តែ​នាំ​គេ​មក​ចាប់​ព្រះ​យេស៊ូវ​អោយ​បាន​លឿន។ ប្រធាន​បទ​ដ៏​សំខាន់​មួយ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ​គឺ ព្រះគ្រីស្ទ​ជ្រាប​ទាំង​អស់ (ខ.១, ៣, ១១, ១៨-២១)។​  ព្រះអង្គ​ជ្រាប​ថា ទ្រង់​ត្រូវ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើឆ្កាង ហើយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ការ​នេះ​ជា​មុន​ដើម្បី​អោយ​ពួក​សិស្ស​និង​យើង​នឹង​ជឿ​លើ​ទ្រង់ (ខ.១៩)។

សូម​អាន​យ៉ូហាន​ ១៣:៣១-៣៨ ទាំង​មូល។​ ​

ចូរ​អាន​ខ.៣១-៣២ ទ្បើង​វិញ​ហើយ​ឆ្លើយ​សំនួរ​ខាង​ក្រោម។ ​

តើ មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ «ឥឡូវ​នេះ​»?

ការ​ពន្យល់៖  បន្ទាប់​ពី​យូដាស​បាន​ចាក​ចេញ​ទៅ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​រៀប​ចំ​សិស្ស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​នៅ សល់​សំរាប់​ព្រឹត្តិការណ៍​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​តាម​ក្រោយ​ក្នុង​ពេល​យ៉ាង​ឆាប់​គឺ ការ​ដែល​គេ​ក្បត់​ទ្រង់ ការ​ដែល​ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ខ្លួន​ ការ​កាត់​ទោស​និង​ការ​ជាប់​ឆ្កាង​ទ្រង់ ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​ និង​ការ​លើក​ឡើង​ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌​របស់​ទ្រង់។ ពួក​សិស្ស​បាន​ដើរ​តាម​ទ្រង់​អស់​រយៈ​ពេល​បី​ឆ្នាំ​ហើយ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ​ ទ្រង់​ត្រៀម​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​សំរាប់​ជីវិត​របស់​ពួកគេ​ ដែល​គ្មាន​ទ្រង់​ជា​សាច់​ឈាម​ទៀត។ ​ ​

សិរីល្អ​គឺ​ជា​ប្រធាន​បទ​មួយ​ដ៏​សំខាន់​នៅ​ក្នុង​កណ្ឌ​យ៉ូហាន។  យើង​ត្រូវ​ចាំ​ថា នៅ​ក្នុង​វប្បធម៌​នោះ ការ​ស្លាប​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​មិន​មែន​ជា​កិត្តិ​យស​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ជា​សេចក្តី​គួរ​អោយ​ខ្មាស​វិញ។ ប៉ុន្តែ​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​វិញ ការ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើឆ្កាង​ជា​ការ​ដែល​ដំកើង​ព្រះរាជបុត្រា ពីព្រោះ​ការ​សុគត​របស់​ទ្រង់​បាន​សំដែង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះរាជ​បុត្រា​ចំពោះ​ព្រះ​វរបិតា ហើយ​ព្រះរាជ​បុត្រា​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះ​វរបិតា​ (១៤:៣១)។  ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា «ឥឡូវ​នេះ កូន​មនុស្ស​បាន​ដំកើង​ឡើង​ហើយ»។  «កូន​មនុស្ស»​ គឺ​ជា​ឋានៈ​របស់​បុគ្គល​នៅ​ក្នុង​កណ្ឌ​ដានីយ៉ែល ៧:១៣-១៤ ដែលគេ​ប្រទាន​អោយ​ទ្រង់​មាន «អំណាច សិរីល្អ និង​រាជ្យ​គ្រប់​គ្រង» ហើយ «​រាជ្យ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ទ្រង់​នឹង​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច​ ដែល​នឹង​មិន​កន្លង​បាត់​ឡើយ​»។ ​ ការ​លើក​ដំកើង​ដល់​កូន​មនុស្ស​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​រង​ទុក្ខ​និង​ការ​សុគត ហើយ​អំណាច​គ្រប់​គ្រង​ផង​ដែរ គឺ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សិរីល្អ​របស់​ទ្រង់​តាម​រយៈ​ឈើ​ឆ្កាង។  ដូច្នេះ ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​គឺ​ជា​សិរីល្អ ហើយ​ក៏​ជា​ទ្វារ​ដែល​ទ្រង់​ចូល​ទៅ​ឯ​សិរីល្អ​នៅ​ក្នុង​ស្ថាន​សួគ៌​ផង​ដែរ។ លើស​ពី​នេះ​ទៀត ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះ​វរបិតា​ត្រូវ​បាន​ដំកើង​ឡើង​នៅ​ក្នុង​ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ពីព្រោះ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​បើក​សំដែង​សេចក្តី​ស្រលាញ់​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ចំពោះ​ព្រះវរបិតា (១៤:៣១) ហើយ​និង​ស្រលាញ់​របស់​ព្រះ​ចំពោះ​លោកិយ​ទាំង​មូល​ (៣:១៦)។ ​

ចូរ​អាន​ ខ.៣៣។  តើ​ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​អំពី​អ្វី​នៅ​ទី​នេះ?

ការ​ពន្យល់៖  នៅ​ក្នុង​ ៧​:៣៣ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រកាស​ប្រាប់​ពួក​យូដា​ហើយ​ថា «ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​តែ​បន្តិច​ទៀត​ទេ​ រួច​ខ្ញុំ​ទៅ​ឯ​ព្រះ»។

ចូរ​អាន​ ខ.៣៤-៣៥។  តើ សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​១​ថ្មី​បាន​បង្គាប់​អោយ​យើង​ធ្វើ​អ្វី

យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច​អោយ​មនុស្ស​នឹង​ដឹង​ថា យើង​ជា​សិស្ស​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ?

ការ​ពន្យល់​៖  សាសន៍​យូដា​បាន​ដឹងសេចក្តី​បញ្ញត្តិ​របស់​ព្រះ​រួច​ទៅ​ហើយ ដែល​បង្គាប់​យើង​ឱ្យ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញទៅមក​ ពី​ព្រោះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​ធ្លាប់​មាន​ពាក្យ​បញ្ជា​ទាំង​នេះ​រួច​ហើយ (ឧទាហរណ៍៖​ លេវីវិន័យ​ ១៩:១៨)។   បើ​អញ្ចឹង​ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​ថា សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​នេះ​ជា​សេចក្តី​បញ្ញត្តិ​ថ្មី?  សេចក្តី​បង្គាប់​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ដែល​ថា ពួក​សិស្ស​គួរ​តែ​ស្រលាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅមក​គឺ​ថ្មី ពីព្រោះ​ពួកគេ​គួរតែ​ស្រលាញ់ «ដូច​ដែល​ទ្រង់​បាន​ស្រលាញ់​ពួក​គេ​ដែរ»។ សេចក្តី​ស្រលាញ់ ​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​ចំពោះ​ពួកគេ ជា​ខ្នាត​គំរូ​យ៉ាង​ខ្ពស់​សំរាប់​ពួកគេ​ធ្វើ​តាម​ ហើយ​ជា​ប្រភព​សេចក្តី​ស្រលាញ់​ដ៏​អស្ចារ្យ​សំរាប់​ពួក​គេ​ផង​ដែរ។ នៅ​ពេល​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​មិន​ស្រលាញ់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក វា​បំផ្លាញ​ទីបន្ទាល់​របស់​ពួកគេ​ទៅ​ចំពោះ​លោកិយ ហើយ​វា​បង្ហាញ​អោយ​ឃើញថា ពួកគេ​គឺជា​មនុស្ស​មាន​ពុត។ ​

សញ្ជឹង​គិត៖ តើ អ្នក​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដទៃ​ ដូច​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ស្រឡាញ់​អ្នក​ដែរ​ទេ?

តើ អ្នក​ជិត​ខាង​អាច​ឃើញ​ថា សមាជិក​នៃ​ពួកជំនុំ​ជា​សិស្ស​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​ដោយ​គេ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ឬ​ទេ?

ចូរ​អាន ខ.៣៦-៣៨។

តើ ពេត្រុស​បាន​សួរ​អ្វី (ខ.៣៦)?

ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ឆ្លើយ​យ៉ាង​ម៉េច?

ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ទាយ​អ្វី​នៅ​ក្នុង​ខ.៣៨?

ការ​ពន្យល់៖ ចំលើយ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​បង្ហាញ​ថា នឹង​មាន​ពេល​មួយ​ដែល​ទ្រង់​នឹង​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់។ ព្រះ​យេស៊ូវ​នឹង​យាង​ទៅ​ឯ​ការ​សុគត​ ហើយ​បន្ទាប់​មក​យាង​ទៅ​ឯ​ព្រះ​វរបិតា​របស់​ទ្រង់​វិញ។ វា​មិន​ទាន់​ដល់​ពេល​ ដែល​ពេត្រុស​អនុវត្ត​តាម​គំរូ​នេះ​នៅពេល​ឥឡូវ​នេះ​ទេ គឺ​ពេល​វេលា​សម្រាប់​ពេត្រុស​នឹង​មកដល់​នៅពេល​ក្រោយ​មក​ទៀត​ (២១:១៨-១៩)។ សេចក្តី​ពិត​ដែល​ថា ពួក​សិស្ស​អាច​ទៅ​តាម​ទ្រង់​នៅពេល​ក្រោយ​ មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ពីព្រោះ អស់​អ្នក​ដែល​មិន​ទទួល​ព្រះយេស៊ូវ​ នឹង​មិន​អាច​តាម​ទ្រង់​ទៅ​ឯ​ព្រះវរបិតា​បាន​ឡើយ​ (៧:៣២-៣៤) គឺ​ពួកគេ​នឹង​ស្លាប់​នៅក្នុង​អំពើ​បាប​របស់​ពួកគេ (៨:២១, ២៤)។​

​ការ​អនុវត្ត៖ ការ​អនុវត្ត​ច្បាស់​លាស់​នៅ​ក្នុង​វគ្គ​នេះ​គឺ ​ដើម្បី​គោរព​តាម​បញ្ញត្តិ​ថ្មី​នេះ ​ឱ្យ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅវិញទៅមក​ដូច​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ស្រឡាញ់​យើង​ដែរ។  ការ​អនុវត្ត​មួយ​ទៀត​គឺ យើង​ត្រូវ​ដើរ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ។  ពួក​សិស្ស​មិន​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​សំរាប់​ការ​ការ​ដើរ​តាម​ទ្រង់​ទេ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក​ពួក​គេ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ធ្វើ​តាម។

រំលឹក​ទ្បើង​វិញ៖ តើ​យើង​បាន​រៀន​អ្វី​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​ចេញ​ពី​យ៉ូហាន​ ១៣:៣១-៣៨?

ការ​អនុវត្ត​៖ តាម​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​រៀន​តាម​រយៈ​បទ​គម្ពីរ​នេះ តើ​អ្នក​ត្រូវ​យក​វា​មក​អនុវត្ត​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​នា​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

Top