Category: 3. ប្រកាសព្រះគ្រីស្ទពីសញ្ញាចាស់ Preaching Christ from the Old Testament

ដានីយ៉ែល​ ៦ លោក​ដានីយ៉ែល​នៅ​ក្នុង​រូង​សិង្ហ (តោ) Daniel 6

លោក​ដានីយ៉ែល​នៅ​ក្នុង​រូង​សិង្ហ (តោ) Daniel in the Lions’ Den​ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ដានីយ៉ែល​ ៦ អ្នក​និពន្ធ​ រុហ្វ លេភិឡារ នេះ​ជា​រឿង​ដ៏​ល្បី​មួយ​​នៅ​​ក្នុង​កណ្ឌ​ដានីយ៉ែល​ ប៉ុន្តែ​ជា​រឿយៗ​មនុស្ស​បាន​អាន​វា ​ដោយ​មិន​ពិចារណា​ពី​សារ​ដើម​នៃ​អត្ថបទ​សំរាប់​អ៊ីស្រាអែល​ទេ​។ សារ​នៃ​រឿង​ដំបូង​គឺ​ចំពោះ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់​ ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​និរទេស​ ជា​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ ដើម្បី​បដិសេធ​ក្រិត្យវិន័យ​របស់​​ព្រះជាម្ចាស់​ និង​លែង​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​ដែល​រំដោះ​ពួក​គេ​​ពី​ការ​និរទេស​ទៀត​។ តើ​ពួក​ជំនុំ​យើង​មាន​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ ឲ្យ​បដិសេធ​ក្រិត្យវិន័យ​​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ ដើម្បី​រស់នៅ​ក្នុង​ភាព​អាត្មានិយម​ដែរ​ឬ​​ទេ? រឿង​នេះ​គឺ​​អំពី​ព្រះជាម្ចាស់​រំដោះ​ដានីយ៉ែល​ចេញ​ពី​រូង​សិង្ហ​  ​ដែល​បាន​ផ្តល់​សារ​សមរម្យ​មួយ​សំរាប់​មនុស្ស។ បញ្ហា​មួយ​ក្នុង​ការ​អធិប្បាយ​ចេញ​ពី​អត្ថបទ​នេះ​គឺ​ជា​​​ស្វែងរក​​ផ្ទៃ​រឿង​​ចំៗ​​​សម្រាប់​អត្ថបទ​ ដោយ​មិន​រើស​យក​​ផ្ទៃរឿង​ដដែល​​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​៣​ដែល​ថា​ ព្រះជាម្ចាស់​រំដោះ​មិត្តភក្ដិ​ដានីយ៉ែល​ចេញ​ពី​គុក​ភ្លើង​នោះ​ទេ​។ បញ្ហា​​​មួយ​ទៀត​​គឺ​ជា​​ការ​គេច​ចេញ​​ពី​ការ​អធិប្បាយ ​ដែល​គ្រាន់​តែ​ជា​និទាន​ពី​សីលធម៌​ គឺ​គ្រាន់​តែ​យក​ជីវិត​ដានីយ៉ែល​ធ្វើ​​ជា​គំរូ​សម្រាប់​គ្រីស្ទបរិស័ទ​សព្វ​ថ្ងៃ​​នេះ​ធ្វើ​​តម្រាប់​​តាម​​ប៉ុណ្ណោះ​។ តាម​ពិត​ ​ការ​អធិស្ឋាន​និង​ភាព​ក្លាហាន​​របស់​ដានីយ៉ែល​​គឺ​​ពិត​ជា​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​​ដល់​យើង​នៅ​​សព្វថ្ងៃ​​នេះ​​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ និង​មាន​សេចក្តី​ក្លាហាន​មែន​ ប៉ុន្តែ​នេះ​មិនមែន​ជា​ចំណុច​ចំបង​ ឬ​អត្ថបទ​សារ​នោះ​ទេ​។ ពេល​ណា​យើង​អាន​ និង​បង្រៀន​អត្ថបទ​នេះ​​ យើង​ត្រូវ​តែ​គិតថា​​

Tagged with:

ដានីយ៉ែល​​ ៥ អក្សរនៅលើជញ្ជាំង Daniel 5

អក្សរ​នៅ​លើ​ជញ្ជាំង The Writing on the Wall​ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ដានីយ៉ែល​ ៥ អ្នក​និពន្ធ​ រុហ្វ លេភិឡារ មនុស្ស​ទាំងអស់​នៅ​​លើ​ពិភពលោក​  ភ័យខ្លាច​ចំពោះ​នគរ​របស់​​មនុស្ស​អាក្រក់​ទាំងឡាយ។ ក្នុង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី​ពីរ​ មនុស្ស​​បាន​ភ័យ​ខ្លាច​​ចំពោះ​ប្រទេស​អាឡឺមង់​ និង​​ប្រទេស​ជប៉ុន។ បន្ទាប់​ពី​សង្គ្រាម​នោះ​មនុស្ស​បាន​ភ័យ​ខ្លាច​ប្រទេស​​រុស្សីបន្ទាប់​មក​មនុស្ស​ខ្លាច​ប្រទេស​ចិន​ និង​សព្វថ្ងៃ​នេះ​គេ​​ខ្លាច​កូរ៉េ​ខាង​ជើង​ជា​ដើម។ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ការ​ភ័យខ្លាច​ចំពោះ​នគរ​មនុស្ស​អាក្រក់​ រឿង​ដានីយ៉ែល​ ៥​ មាន​សារ​កំសាន្តចិត្ត​យ៉ាង​ធំ​សម្បើម។ អត្ថបទ​ និង​បរិបទ​ ក្នុង​មេរៀន​ជំពូក​ ៤​ យើង​បាន​ឃើញ​ថា​ ជំពូក​ ៤​ និង​៥ ជា​គូរ​នឹង​គ្នា។ ពីរ​ជំពូក​នេះ​មាន​ទំនាក់​ទំនង​យ៉ាង​ជិត​ស្និត។ រឿង​ទាំង​ពីរ​ប្រាប់​យើង​ពី​ការ​វិនិច្ឆ័យ​ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ ​ដោយ​ព្រោះ​ចិត្ត​ធំ​ និង​សេចក្តី​ព្រហើន​របស់​គាត់​។ យើង​ឃើញ​ទំនាក់ទំនង​ជិត​ស្និត​នៅ​​ក្នុង​ ៥:១៨-២១ ដែល​ជា​ការ​សង្ខេប​ម្តង​ទៀត​នៃ​រឿង​ក្នុង​ជំពូក​ ៤។

Tagged with:

ដានីយ៉ែល​​ ៤ ស្តេចនេប៊ូក្នេសា និមិត្តឃើញដើមឈើដ៏អស្ចារ្យ​ Daniel 4

ស្តេច​នេប៊ូក្នេសា​ និមិត្ត​ឃើញ​ដើម​ឈើ​ដ៏​អស្ចារ្យ Nebuchadnezzar’s Dream of a Great Tree ​ ​ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ដានីយ៉ែល​ ៤ អ្នក​និពន្ធ​ រុហ្វ លេភិឡារ ដានីយ៉ែល​ ៤​  ប្រាប់​យើង​ពី​រៀប​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​បន្ទាប​ស្តេច​មាន​អំនួត​ចុះ​ ​(៤:២២) និង​ លើក​ស្តេច​ ​ឡើង នៅ​​ពេល​គាត់​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ ព្រះ​របស់​អ៊ីស្រាអែល ​«ខ្ពស់​បំផុត​» និង​ជា​ «ស្តេច​ស្ថាន​សួគ៌​» (៤:៣៤, ៣៧)។​ នេះ​គឺ​ជា​សារ​មួយ​សម្រាប់​អ្នក​គ្រប់គ្រង​ទាំង​ឡាយ​ និង​សម្រាប់​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​ភ័យខ្លាច​ ឬ​ការ​គំរាម​កំហែង​ ដោយ​សារ​មក​ពី​ស្តេច​និង​អាណាចក្រ​ទាំង​ឡាយ។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​  សមត្ថភាព​ព្រះជាម្ចាស់​ក្នុង​ការ​បន្ទាប​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ភាព​ក្រអឺតក្រទម​​មិនមែន​ជា​ផ្ទៃរឿង​ចម្បង​នៃ​ការ​និទាន​ទេ​ (​សូម​មើល ​«ផ្ទៃ​រឿង​ត្រឹមត្រូវ​តាម​អត្ថបទ​» ខាង​ក្រោម​នេះ​​)។ ប្រសិន​បើ​យើង​មាន​បំណង​អធិប្បាយ​ប្រឆាំង​អំពើ​បាប ដែល​​ជា​

Tagged with:

ដានីយ៉ែល​ ២ សុបិន្ដ​របស់​ស្តេច​នេប៊ូក្នេសា​ Daniel 2

​ ចំពោះ​មនុស្ស​ដែល​គ្រាន់តែ​ខ្វល់ខ្វាយ​ពី​បញ្ហា​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ និង​មិន​គិត​ពី​រូបភាព​ធំ​នៃ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​មនុស្ស​ជាតិ​  ដានីយ៉ែល​ ២​  ជា​អត្ថបទ​ដ៏​ប្រសើរ​សម្រាប់​អធិប្បាយ​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ។ អត្ថបទ​នេះ​ប្រកាស​ថា ​ព្រះជាម្ចាស់​ត្រួតត្រា​  ​ហើយ​ទ្រង់​សន្យា​ពី​នគរ​ដ៏​ឥត​ខ្មោះ​ដែល​នឹង​មក​ជំនួស​អោយ​អាណាចក្រ​នៃ​លោកិយ​នេះ។   បរិបទ ដានីយ៉ែល​ ជំពូក​២​ បន្ត​រឿង​អំពី​ដានីយ៉ែល​និង​មិត្ត​ទាំង​បី​នាក់​របស់​គាត់​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​១​ និង​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជា​ច្រើន​ជា​មួយ​ជំពូក​បន្ទាប់។ ​ជំពូក​២​ មាន​ចំណុច​ជា​ច្រើន​និយាយ​ម្តង​ទៀត​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​៤​  ត្រង់​ដានីយ៉ែល​បកស្រាយ​សុបិន​មួយ​ទៀត​របស់​នេប៊ូក្នេសា។ អាណាចក្រ​ទាំង​បួន​នៅ​ក្នុង​ដានីយ៉ែល​២​ លេច​ឡើង​ម្តង​ទៀត​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​៧​  ​ដែល​ជា​សត្វ​សាហាវ​ធំ​បួន​ឡើង​ចេញ​ពី​សមុទ្រ​មក។ ដានីយ៉ែល​បាន​និយាយ​នៅ​ក្នុង​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់​ថា ​ព្រះ​សំដែង​ឲ្យ​ឃើញ​អស់​ទាំង​សេចក្តី​ជ្រាលជ្រៅ​ ហើយ​លាក់​កំបាំង​ (២:២២) ហើយ​យើង​បាន​ឃើញ​សេចក្ដី​ពិត​នេះ​ម្ដង​ទៀត​នៅ​ពេល​ព្រះជាម្ចាស់​សំដែង​ឲ្យ​ដានីយ៉ែល​ឃើញ​ការ​លាក់​កំបាំង​នៅ​ក្នុង​និមិត្ត​ទាំង​បួន​របស់​គាត់​នៅ​ក្នុង​ជំពូក​៧​ ដល់​១២។​ ​   រូបភាព​នៅ​ក្នុង​ដានីយ៉ែល​ ជំពូក​២​ ក៏​ទាក់ទង​នឹង​ អេសាយ​ ៤០-៦៦ ដែរ។ ជំពូក​ទាំង​នោះ​បង្ហាញ​ថា​ ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង​លើ​អស់​ទាំង​ការ​លាក់​កំបាំង​ក្នុង​ទី​ងងឹត​ ​គឺ​ទ្រង់​ជា​អម្ចាស់​ពន្លឺ​ និង​ងងឹត​(៤៥:៣, ៧; ដានីយ៉ែល

Tagged with:

ដានីយ៉ែល​ ៣ មិត្តភក្ដិ​របស់​ដានីយ៉ែល​ក្នុង​គុក​ភ្លើង Daniel 3

មិត្តភក្ដិ​របស់​ដានីយ៉ែល​ក្នុង​គុក​ភ្លើង​ ​ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ ដានីយ៉ែល​ ៣ អ្នក​និពន្ធ​ រុហ្វលេភិឡារ   ដានីយ៉ែល​ ៣​ និទាន​រឿង​អស្ចារ្យ​មួយ​អំពី​សមត្ថភាព​ព្រះជាម្ចាស់​ក្នុង​ការ​រំ​ដោះ​រាស្រ្ត​របស់​ទ្រង់​អោយ​រួច​ពី​សេចក្តី​ស្លាប់។  រឿង​នេះ​ផ្តល់​ការ​កំសាន្ត​ចិត្ត​ដល់​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​នៅ​សព្វថ្ងៃ​នេះ​ដែល​កំពុង​រង​ទុក្ខ​  ដូច​ដែល​បាន​កំសាន្ត​ចិត្ត​ដល់​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ក្នុង​ការ​និរទេស។ រឿង​នេះ​ក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​អោយ​រក្សា​ភាព​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ព្រះ​ ទោះ​បី​ជា​ពួក​គេ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​ការ​គំរាម​កំហែង​បែប​ណា​ក៏​ដោយ។​ ដានីយ៉ែល​ ៣:៥ «អ្នក​ត្រូវ​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ដល់​រូប​មាស​» បាន​រំលឹក​យើង​អំពី​បញ្ញា​១០​ប្រការ​ ​គឺ «កុំ​ឲ្យ​ក្រាប​សំពះ​នឹង​របស់​ទាំង​នោះ​ ឬ​ថ្វាយបង្គំ​នោះ​ឡើយ​» (និក្ខមនំ​ ២០:៥)។ ពី​មុន​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​មិន​ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទេ​ ​ពីព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​លុត​ជង្គង់​ថ្វាយបង្គំ​រូប​ព្រះ​ ហើយ​អំពើ​នេះ​បាន​នាំ​អោយ​ពួក​គេ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ការ​និរទេស​ (ឧ. ចោទិយកថា​ ៤:២៥-២៧; ២៩:២៥-២៨; អេសេគាល ​២២:៣-៤; អេម៉ុស​៥:២៦-២៧)។ មិត្តភក្ដិ​របស់​ដានីយ៉ែល​បាន​បដិសេធ​មិន​លុត​ជង្គង់​ចំពោះ​មុខ​រូប​ចម្លាក់​របស់​ស្តេច​ និង​ថ្វាយបង្គំ​រូប​ព្រះ​ឡើយ​ ហើយ​ការ​នេះ​បង្ហាញ​ថា​ ​ពួក​គេ​ជា​ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ពិត​ ​ គេ​ជា​ពួក​អ្នក​ក្លាហាន​ចំពោះ​ផលវិបាក​ដែល​មក​ពី​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ។ ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​បោះ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​គុក​ភ្លើង​

Tagged with:

ដានីយ៉ែល​​ ១ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ Daniel 1

 ដានីយ៉ែល​ និង​មិត្ត​ភក្តិ​​​របស់​គាត់​​ត្រូវ​បាន​និរទេស​ទៅ​បាប៊ីឡូន​ ​អ្នក​និពន្ធ​ រុហ្វ លេភិឡារ ​ពាក្យ​លំនាំ ​ គួរ​ឲ្យ​សោកស្តាយ​ណាស់ ​​អ្នក​អធិប្បាយ​ខ្លះ​  ​នៅពេល​អធិប្បាយ​ចេញ​ពី​អត្ថបទ​នេះ​​ពួក​គេ​ផ្ដោត​លើ​ ខ.​ ៨​ និង​អនុវត្តន៍​អត្ថបទ​នេះ​​ដោយ​បង្រៀន​ថា​ «អ្នក​គួរ​តែ​ជៀសវាង​ពី​​គ្រឿង​ស្រវឹង​​ និង​ការ​រួមភេទ ដូច​ជា​ដានីយែល​បាន​ធ្វើ​​ដែរ​​»។ ​បើ​សិន​យើង​​គ្រាន់​តែ​​ផ្ដោត​លើ​ខ​តែ​មួយ​នេះ​ ហើយ​អនុវត្តន៍​ជំពូក​នេះ​បែប​នេះ​ ​នោះ​​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​​បាត់បង់​សារ​នៃ​អត្ថបទ​នេះ​ហើយ​​​។ នៅ​ពេល​ណា​​យើង​អធិប្បាយ​ព្រះបន្ទូល ​យើង​ត្រូវ​សួរ​សំណួរ​ថា​​ ​«​តើ​អ្វី​ជា​សារ​​​ដើម​នៃ​អត្ថបទនេះ​?​»​​​​ ជនជាតិ​​​​​អ៊ីស្រាអែល​​ដែល​ស្ថិតក្នុង​ការ​និរទេស​  មិន​បាន​ឮ​រឿង​ដានីយ៉ែល​នេះ​ ​ដើម្បី​ឲ្យ​​ពួកគេ​ធ្វើ​ត្រាប់​តាម​​ដានីយែល​​​ទេ​​  គឺ​ជៀសវាង​ពី​អាហារ​ស្តេច​ និង​ស្រា​​។ ​ជា​រឿយៗ គ្រួ​គង្វាល​​​មួយ​ចំនួន​ ដែល​រវល់​​ ​​សំឡឹង​មើល​ការ​អនុវត្តន៍​ ​នៅ​មុន​ពេល​​ពួក​​​គាត់​ចំណាយ​​ពេល​វេលា​ ដើម្បី​យល់​ពី​សារ​និងគោល​ដៅ (​គោល​បំណង​​ដើម)​​ ដែល​​អ្នក​និពន្ធ​​ចង់សរសេរ​​ផ្តល់​អោយ​​អ៊ីស្រាអែល​​​។​​​​   សារ​នៃ​កណ្ឌ​​​ដានីយ៉ែល​ មុន​ដំបូង ​គម្ពីរ​ដានីយ៉ែល​បាន​ចែង​ទុក​ព្រះបន្ទូល​សម្រាប់​រាស្រ្ត​របស់​​ព្រះ ដែល​កំពុង​តែ​​រងទុក្ខ​​ក្នុង​ការ​និរទេស។

Tagged with:

លោកុប្បត្ដិ​ ២២:១–១៩ ព្រះជាម្ចាស់​​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់ Gen. 22:1-19 The Lord will provide

​ព្រះជាម្ចាស់​បង្គាប់​​លោក​អ័ប្រាហាំ​​អោយ​​​បូជា​កូន​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​      ​ការ​ពិបាក​មួយ​ក្នុង​ការ​​អធិប្បាយ​​រឿង​ល្បីល្បាញ​នេះ​គឺ ​​ត្រូវ​​ជ្រើស​រើស​រវាង​​ទស្សនៈ​ខុសៗគ្នា​​របស់​​​សាស្ត្រាចារ្យ​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាក់​ទង​នឹង​អត្ថន័យ​​​​អត្ថបទ​​នេះ​ និង​ទំនាក់ទំនង​ទៅ​កាន់​​ព្រះ​យេស៊ូវ​។​ ​ការពិបាក​មួយ​ទៀត​​គឺ ​ត្រូវ​ចៀស​វាង​ការ​អនុវត្ត​​ខុស​ផ្សេង​ៗ ដែល​​​អ្នក​អធិប្បាយ​ជាច្រើន​​បាន​ផ្តល់​អោយ​។ ​ឧទាហរណ៍​ ការ​អនុវត្ត​ខុស​ឆ្គង​មួយ​​​​គឺ​ «អ័ប្រាហាំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​បំរើ​របស់​គាត់​មិន​មក​ជាមួយ​គាត់​ (ខ.៥) ដូច្នេះ​យើង​​ឃើញ​ថា​ គាត់​មិន​​បាន​ចង់​អោយ​​មាន​គេ​រំខាន​ដល់​គាត់​ទេ​ ដូច្នេះ​ នៅពេល​យើង​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ធ្ងន់ធ្ងរ​ យើង​មិន​គួរ​​មាន​មនុស្ស​ច្រើន​នៅ​​ក្បែរ​យើង​ឡើយ​​។» ​ជា​ញឹកញាប់​  អ្នក​អធិប្បាយ​ និង​អ្នក​ស្តាប់​​ព្យាយាម​ស្វែង​រក​ការ​អនុវត្ត​មួយ​​មក​ពី​​រឿង​មួយ​ដោយ​សំឡឹង​មើល​សកម្មភាព​របស់​មនុស្ស​នៅក្នុង​រឿង​ ប៉ុន្តែ​មិន​​យល់​អំពី​​​​សារ​​របស់​អត្ថបទ​នោះ​ទេ​។ ខ.១​បង្ហាញ​ថា​ ព្រះ​បាន​កំពុង​ល្បង​ល​​អ័ប្រាហាំ​ គឺ​ព្រះ​​ពិត​ជា​មិន​ត្រូវ​​អោយ​មាន​យញ្ញ​បូជា​កូន​ក្មេង​​ដូច​ជា​​ពួក​ព្រះ​ដទៃ​ឡើយ​។ ​អ័ប្រាហាំ​ពិត​ជា​មិន​ដឹង​​ការ​នេះ​ឡើយ​។ ​ពាក្យ​ថា​ «កូន​ឯង ដែល​ជា​កូន​សំឡាញ់​តែ​១»​ ​​​ត្រូវ​និយាយ​​ជា​ច្រើន​ដង​​​ពេញ​ក្នុង​រឿង​នេះ​ ដែល​បង្ហាញ​ថា​ ការល្បង​ល​​នោះ​គឺ​ជា​​ការ​ល្បង​ល​ដ៏​ធំ​ ហើយ​​វា​នឹង​មាន​ការ​លំបាក​​យ៉ាង​ខ្លាំង​សំរាប់​អ័ប្រាហាំ​ក្នុង​ការ​ថ្វាយ​កូន​នោះ​ជា​យញ្ញ​បូជា​។ ​អ្នក​និទាន​ ​​ប្រើ​ការ​លើក​ឡើង​ដដែល​ៗ​នេះ​ ដើម្បី​​សង្កត់​ធ្ងន់​លើ​​ផ្ទៃ​រឿង​។ ​ពាក្យ​ថា​ «កូន​» ​ត្រូវ​បាន​និយាយ​​ដប់​ដង​,

Tagged with:

លោកុប្បត្ដិ​ ២១:១–៧ កំណើត​របស់​អ៊ីសាក Gen. 21:1-7 The Birth of Isaac

ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​       កំណើត​របស់​អ៊ីសាក​ (លោកុប្បត្ដិ ២១:១-៧) គឺ​ជា​ដំណោះស្រាយ​ចំពោះ​បញ្ហា​ ដែល​ត្រូវ​បាន​កត់សំគាល់​នៅក្នុង​លោកុប្បត្ដិ ១១:៣០ ថា «ឯ​សារ៉ាយ​ នាង​ជា​ស្ត្រី​អារ គ្មាន​កូន​សោះ» និង ​ជា​ពេល​ចាប់ផ្តើម​​បំពេញ​    សំរេច​សេចក្តី​សន្យា​របស់​ព្រះ​ជាមួយ​អាប់រ៉ាម​ថា «​អញ​នឹង​បង្កើត​នគរ​១​យ៉ាង​ធំ​ពី​ឯង​» (១២:២)។ ​នៅពេល​នោះ​អាប់រ៉ាម​ មាន​អាយុ​៧៥ ​ឆ្នាំ​ (១២:៤)។ ​តើ​ព្រះ​អាច​បំពេញ​សំរេច​សេចក្តី​សន្យា​នេះ​ដោយ​របៀប​ណា? ​បន្ទាប់​ពី​រយៈ​ពេល​២៥ ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​ «ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រោសប្រណី​លោក​ស្រី​សារ៉ា ស្រប​តាម​សេចក្ដី​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទុក គឺ​ព្រះអង្គ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​គាត់ ស្រប​តាម​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអង្គ»​ (២១:១)។ ​បញ្ហា​​មួយ​​ពេល​​​អធិប្បាយ​រឿង​នេះ​គឺ​ យើង​ត្រូវ​មិន​ភ្លេច​ដាក់​រឿង​នេះ​ទៅក្នុង​បរិបទ​នៃ​រឿង​ធំ ដែល​បាន​ចាប់​ផ្តើម​នៅក្នុង​លោកុប្បត្ដិ ១១ ហើយ​យើង​ត្រូវ​ជ្រើសរើស​អត្ថបទ​គម្ពីរ​ត្រឹម​ត្រូវ  ​និង​អធិប្បាយ​វា​ជា​រឿង​តែ​មួយ។ ​ព្រះ​បាន​មាន​បន្ទូល​​​សន្យា​ប្រទាន​ពូជ​ពង្ស​ដល់​អ័ប្រាហាំ​​ម្តង​ហើយ ​ម្តង​ទៀត​ជា​ច្រើន​ដង​ (១៣:១៦; ១៥:៥;

Tagged with:

លោកុប្បត្ដិ​ ១៧:១–២៧ ព្រះជាម្ចាស់​ចង​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​(ការតាំងសញ្ញា​)ជា​មួយ​អ័ប្រាហាំ​ Gen. 17

ព្រះជាម្ចាស់​ចង​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​(ការតាំងសញ្ញា​)ជា​មួយ​អ័ប្រាហាំ​ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ លោកុប្បត្ដិ​ ១៧:១–២៧ ​អ្នក​និពន្ធ​ រ៉ូហ្វ លេភិឡារ រឿង​នេះ​និយាយ​​អំពី​ព្រះ​ចង​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​ជាមួយ​នឹង​អ័ប្រាហាំ​  និង​ពូជពង្ស​របស់​លោក។​ រឿង​នេះ​​​មាន​សារៈ​សំខាន់​ណាស់​នៅ​ក្នុង​រឿង​ទាំង​មូល​អំពី​​លោក​អ័ប្រាហាំ​​ ​ដែល​បាន​ចាប់​ផ្តើម​នៅ​ក្នុង​លោកុប្បត្ដិ​ជំពូក​១២។ នៅក្នុង​រឿង​ស្នូល​នេះ​ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ប្រទាន​ឈ្មោះ​ថ្មី​ដល់​អាប់រ៉ាម​  ​និង​សារ៉ាយ​ ហើយ​ចង​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​ «អស់​កល្ប​ជានិច្ច​» មួយ​ជាមួយ​ពួកគេ​ (១៧:៧, ១៣, ១៩)  ដើម្បី​បញ្ជាក់​​ពី​សេចក្តី​សន្យា​ជា​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​របស់​ទ្រង់ ​«អញ​នឹង​ធ្វើ​អោយ​ឯង​បង្កើត​កូន​សុសសាយ​សន្ធឹក អោយ​មាន​នគរ​ផ្សេងៗ​កើត​ចេញ​ពី​ឯង​មក​ ព្រម​ទាំង​ស្តេច​ជា​ច្រើន​ដែរ​» [ខ.៦] បញ្ជាក់​ច្បាស់​ថា សេចក្តី​សន្យា​ទាំង​នេះ​នឹង​ត្រូវ​បាន​បំពេញ​សំរេច​តាមរយៈ​សារ៉ា (ខ.១៦) ហើយ​ប្រទាន​ការ​កាត់​ស្បែក​ជា​សញ្ញា​នៃ​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​នេះ (ខ.​៩-១៤)។​ ដោយសារ​តែ​គ្មាន​​គ្រូ​​​អធិប្បាយ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ណា​ម្នាក់ ​អធិប្បាយ​​​ថា ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ព្រះ​តម្រូវ​អោយ​មាន​ការ​កាត់​ស្បែក​ជា​សញ្ញា​នៃ​សម្ព័ន្ធ​មេត្រី​របស់​ទ្រង់ នោះវា​​មានគុណ​ប្រយោជន៍​មួយ​នៅក្នុង​ការ​អធិប្បាយ​រឿង​នេះ​គឺ​ថា​ វា​បង្ខំ​អោយ​អ្នក​អធិប្បាយ​ (និង​អ្នក​ស្តាប់​) ពិចារណា​សួរ​ថា​ តើ​បញ្ជា​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ថ្មី​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? ​ការ​លំបាក​មួយ​ក្នុង​ការ​អធិប្បាយ​រឿង​នេះ​គឺ ការ​ស្វែង​រក​ផ្ទៃរឿង​​ខ្លី 

Tagged with:

លោកុប្បត្ដិ ៣៩ លោកយ៉ូសែប និង ប្រពន្ធប៉ូទីផារ Genesis 39 Joseph and Potiphar’s Wife

Gen. 39 Joseph and Potiphar_s wife pdf download ​លោក​យ៉ូសែប​ និង ប្រពន្ធ​ប៉ូទីផារ​ ការ​ប្រកាស​ព្រះគ្រីស្ទ​ពី​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​ លោកុប្បត្ដិ​ ៣៩ ជា​រឿយ​ៗ​ មនុស្ស​ឆាប់​អាន​រឿង​នេះ​ដោយ​គិត​ថា វា​ជា​រឿង​មាន​មេរៀន​សីលធម៌​បង្រៀន​ដល់​យើង​ថា​ យើង​ត្រូវ​ចៀស​វាង​ការ​ល្បួង​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​ ហើយ​យ៉ូសែប​គឺ​ជា​គំរូ​ល្អ​សម្រាប់​អោយ​យើង​ធ្វើ​តាម។ វា​ជា​ការ​ពិត​ដែល​យ៉ូសែប​ជា​គំរូ​ល្អ​សម្រាប់​អោយ​មនុស្ស​ធ្វើ​តាម​ ប៉ុន្តែ​បើ​សិន​យើង​គ្រាន់​តែ​អាន​រឿង​នេះ​ ហើយ​អនុវត្តន៍​តាម​របៀប​នេះ​ ​នោះ​យើង​បាត់​បង់​គំនិត​ចម្បង​របស់​សារ​ហើយ។ ដើម្បី​អាន​រឿង​នេះ​ដោយ​ត្រឹម​ត្រូវ​ យើង​ត្រូវ​មើល​ដោយ​លម្អិត​នៅ​ក្នុង​រឿង​ និង​យល់​រឿង​នេះ​ជា​មួយ​បរិបទ​រឿង​វែង​នៃ​កណ្ឌ​លោកុប្បត្ដិ​និង​ព្រះគម្ពីរ​ទាំង​មូល។ ពាក្យ​ផ្ទួន​គឺ​ជា​មធ្យោបាយ​សំខាន់​មួយ​ ដែល​អ្នក​និពន្ធ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រើ​ ដើម្បី​បង្ហាញ​គំនិត​ចម្បង​របស់​ពួក​គេ។ អ្នក​និពន្ធ​និយាយ​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា ព្រះយេហូវ៉ា​គង់​ជា​មួយ​យ៉ូសែប​ ​ចំនួន​បួន​ដង ​(៣៩:២, ៣, ២១, ២៣) ពីរ​ដង​នៅ​ដើម​ដំបូង​នៃ​រឿង​ និង​ពីរ​ដង​ទៀត​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​រឿង។ ​នេះ​បង្ហាញ​ថា​ «ព្រះយេហូវ៉ា​គង់​ជា​មួយ​យ៉ូសែប» នេះ​គឺ​ជា​ផ្ទៃរឿង​សំខាន់​ជាង​គេ​នៅ​ក្នុង​រឿង​នេះ។

Tagged with:
Top