Jehovah_s Witnesses pdf download ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាក្រុមខុសឆ្គងមួយ ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅប្រទេសអាមេរិកដោយលោក Charles Russell ក្នុងទសវត្ស ១៨៧០ ទោះបីពួកគេមិនបានប្រើឈ្មោះ «ពួកទីបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា» នៅពេលនោះក៏ដោយ។ ពួកគេក៏ត្រូវបានហៅថា «The Watchtower Bible and Tract Society» ផងដែរ ពីព្រោះពួកគេបោះពុម្ពកូនសៀវភៅជាច្រើនក្បាល និងទស្សនាវដី្តមួយឈ្មោះថា «ប៉មចាំយាម» (Watchtower)។ នៅក្នុងប្រទេសនិយាយភាសាអង់គ្លេស ពួកគេបដិសេធអំណាចរបស់ព្រះគម្ពីរភាសាអង់គ្លេស ដែលគ្រីស្ទបរិស័ទប្រើប្រាស់ ពីព្រោះពួកគេនិយាយថា ព្រះគម្ពីរដែលយើងប្រើ ត្រូវបានធ្វើអោយខូចអត្ថន័យ។ ពួកគេអះអាងថា ពួកជំនុំគ្រីស្ទបរិស័ទបានខូចនិងថ្វាយបង្គំសាតាំង ហើយពួកគេគឺជាពួកជំនុំពិតប្រាកដតែមួយគត់។ ដើម្បីបានសង្គ្រោះ មនុស្សម្នាក់ត្រូវតែក្លាយជាសមាជិកក្រុមរបស់ពួកគេ។ ពួកគេបានផលិតការបកប្រែព្រះគម្ពីរជាភាសាអង់គ្លេសរបស់ពួកគេ ដែលពួកគេអះអាងថាមិនខុស ហើយពួកគេនឹងជឿជាក់លើតែព្រះគម្ពីរនេះប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេអះអាងថា សាស្ត្រាចារ្យព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរនិងក្រិកខ្លាំងបំផុតរបស់ពិភពលោកបានផលិតការបកប្រែរបស់ពួកគេ…
Category: 2. មេរៀន/បទវិចារណកថា Article/lesson
ពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា Jehovah’s Witnesses
ក្រុមសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ (Mormons ពួកមរមន)
Mormons pdf download ក្រុមសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ (ពួកមរមន) គឺក្រុមមួយ ដែលលោក យ៉ូសែប ស្មីត Joseph Smith ដែលបានរស់នៅចាប់ពីឆ្នាំ១៨០៥ដល់១៨៤៤[1] បានបង្កើតឡើងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពួកគេជឿថា លោក យ៉ូសែប ស្មីត គឺជាហោរាម្នាក់ ហើយសេចក្តីបង្រៀនរបស់គាត់គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃអ្វីដែលពួកគេជឿ។ នេះគឺជាក្រុមខុសឆ្គងមួយ ដែលអះអាងថា ខ្លួនជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ហើយជាពួកជំនុំពិតប្រាកដតែមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ បើសិនក្រុមណាមួយបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវនោះមិនមានន័យថា ពួកគេកំពុងបង្រៀនសេចក្តីពិតនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេប្រហែលជាកំពុងបង្រៀនគោលលទ្ធិខុសឆ្គងអំពីព្រះយេស៊ូវវិញ។ ជារឿយៗ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីព្រមានអំពីពួកគ្រូខុសឆ្គង ហើយជារឿយៗ ពួកគ្រូខុសឆ្គងទាំងនេះបានបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែអំពីព្រះយេស៊ូវមួយផ្សេងពីព្រះយេស៊ូវ ដែលពួកសាវបានបង្រៀន (សូមមើល ២កូរិនថូស ១១:៣-១៥)។ តើការអះអាងនិងសេចក្តីបង្រៀនរបស់ពួកមរមនពិតប្រាកដដែរឬទេ? ទេ។ គោលលទ្ធិរបស់ពួកគេគឺខុសឆ្គង លោក យ៉ូសែប ស្មីត…
សេចក្តីស្លាប់ Death
Death pdf download សងេ្ខបៈ សេចក្តីស្លាប់គឺជាទណ្ឌកម្មរបស់ព្រះដ៏បរិសុទ្ធទៅលើការបះបោររបស់មនុស្ស។ ដំណឹងល្អពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្រៀនថា គ្រប់មនុស្សទាំងអស់ត្រូវស្លាប់មួយដង ប៉ុន្តែដោយហេតុថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយកជ័យជំនះលើសេចក្តីស្លាប់រួចហើយ នោះសេចក្តីស្លាប់មិនមែនជាទីបញ្ចប់របស់ពួកអ្នកដែលដាក់ទំនុកចិត្តលើព្រះអង្គឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ ពួកអ្នកដែលទុកចិត្តលើព្រះយេស៊ូវនឹងរស់នៅអស់កល្បជានិច្ចវិញ។ ចំណាំៈ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គេអាចយកពាក្យថា សេចក្តីស្លាប់ មកប្រើបានតាមរបៀបច្រើនយ៉ាង ហើយក៏មានន័យផ្សេងៗគ្នាផងដែរ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងមិនបានលើកយករបៀបនៃការប្រើពាក្យនេះទាំងអស់មកនិយាយនោះទេ តែយើងនឹងលើកយកមកនិយាយជាមួយគ្នាពីអត្ថន័យធម្មតាដែលមនុស្សយើងធ្លាប់ប្រើ។ សារៈសំខាន់នៃការយល់ដឹងពីសេចក្តីស្លាប់ The Importance of Understanding Death អត្ថន័យនៃជីវិត និងបញ្ហានៃសេចក្តីស្លាប់ គឺជារឿងមួយដ៏សំខាន់ដែលស្ថិតនៅពីក្រោយជំនឿនិងការប្រតិបត្តិសាសនារបស់មនុស្ស។ វាជាការពិត មនុស្សជាច្រើនគិតថា ជីវិតដែលរស់នៅដោយគ្មានន័យ វាអាក្រក់ជាងសេចក្តីស្លាប់ទៅទៀត។ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្លាប់…
ព្រះជាម្ចាស់មានសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ The Jealousy of God
ដ្បិតអញដែលជាយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង អញមានសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ (និក្ខមនំ ២០:៥) ព្រះយេហូវ៉ា ដែលព្រះនាមជាព្រះប្រច័ណ្ឌ ទ្រង់មានព្រះហឫទ័យប្រច័ណ្ឌពិត (និក្ខមនំ ៣៤:១៤) សេចក្ដីពិតមួយអំពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលគ្រីស្ទបរិស័ទកម្រនឹងរៀន បង្រៀន និងច្រៀងគឺថា «ព្រះជាម្ចាស់មានសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ»។ ពេលខ្លះមនុស្សគិតថា ការបង្រៀននេះមិនល្អទេ ពីព្រោះគេគិតថា សេចក្ដីប្រច័ណ្ឌគឺជាអាកប្បកិរិយាអវិជ្ជមាន ប៉ុន្តែនេះជាសេចក្ដីពិតមួយដ៏សំខាន់ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសំដែងអំពីអង្គទ្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់បានសំដែងសេចក្ដីពិតនេះ ពីព្រោះព្រះអង្គចង់អោយយើងដឹងសេចក្ដីពិតនេះ ហើយស្គាល់ទ្រង់និងបម្រើព្រះអង្គយ៉ាងស្មោះត្រង់។ បើសិនជាគ្រីស្ទបរិស័ទរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌរបស់ព្រះអង្គ នោះនឹងជួយគេអោយស្គាល់ ទុកចិត្ត និងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់។ ផ្ទៃរឿងដ៏សំខាន់នៅក្នុងកណ្ឌនិក្ខមនំគឺថា ព្រះជាម្ចាស់បានសំដែងអង្គទ្រង់ ដោយព្រះអង្គសំដែងព្រះនាមរបស់ទ្រង់។ នៅក្នុងជំពូក៣ ព្រះអង្គសំដែងព្រះនាមថា «អញជាព្រះដ៏ជាព្រះ» («យើងជាព្រះអម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ» គ.ខ.ប.)។ នៅក្នុងជំពូក៦ ព្រះអង្គសំដែងព្រះនាម «ព្រះយេហូវ៉ា»។ …
ការរាប់ជាសុចរិត Justification
សេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់មួយនៃដំណឹងល្អគឺថា ព្រះជាម្ចាស់បានរាប់មនុស្សមានបាបជាសុចរិត។ នេះជាសេចក្ដីសន្យាមួយ ដែលព្រះអង្គប្រកាសនៅក្នុងដំណឹងល្អ ហើយជាដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហាធំបំផុតរបស់មនុស្ស។ បញ្ហាធំបំផុតរបស់មនុស្សទាំងអស់មិនមែនជាកង្វះខាតកម្មសិទ្ធិ ឬប្រាក់កាស ឬសុខភាពនោះទេ ប៉ុន្តែគឺដោយព្រះជាម្ចាស់គឺជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធ ហើយយើងទាំងអស់គ្នាបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ។ ទ្រង់មានសេចក្ដីក្រោធចំពោះយើង ដោយព្រោះយើងបានបះបោរជាមួយទ្រង់ ហើយយើងត្រូវមានទោស ពីព្រោះព្រះអង្គនឹងវិនិច្ឆ័យកាត់ទោសយើង។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈសមិទ្ធិកម្មរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ជាពិសេសការសុគតនិងការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ យើងត្រឡប់ជាគ្មានទោសនៅចំពោះព្រះអង្គទេ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់រាប់យើងជាសុចរិត។ ការដែលព្រះអង្គរាប់យើងជាសុចរិតមិនពិពណ៌នាអំពីចរិតលក្ខណៈរបស់យើងទេ ប៉ុន្តែពិពណ៌នាអំពីតុលាការ។ ការរាប់ជាសុចរិតគឺផ្ទុយនឹងការកាត់ទោស។ នៅក្នុងតុលាការ បើសិនជាចៅក្រមសម្រេចចិត្តថា អ្នកចុងចោទមានទោស ចៅក្រមនោះនឹងកាត់ទោសហើយដាក់ទណ្ឌកម្ម ប៉ុន្តែបើសិនជាចៅក្រមសម្រេចចិត្តថា អ្នកចុងចោទគ្មានទោសទេ ចៅក្រមនោះនឹងប្រកាសថា គាត់រាប់អ្នកចុងចោទជាសុចរិត។ នេះគឺជាសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលព្រះអង្គរាប់មនុស្សដែលទុច្ចរិតជាសុចរិតវិញ។ ម្ដងទៀត ការរាប់ជាសុចរិតមិនពិពណ៌នាអំពីព្រះអង្គកែប្រែចរិតលក្ខណៈរបស់យើង ដើម្បីអោយយើងបានជាមនុស្សសុចរិតទេ ប៉ុន្តែព្រះអង្គជាចៅក្រមដែលបានរាប់យើង ដែលជាមនុស្សអាក្រក់ ជាសុចរិតវិញ (រ៉ូម…
១កូរិនថូស ៤ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ 1 Cor. 4 Rolf Lepelaar
ឈើឆ្កាង និងការដឹកនាំគ្រីស្ទបរិស័ទ ការអនុវត្តចេញពី ១កូរិនថូស ៤ សំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ មនុស្សជាច្រើនប្រាថ្នាធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ។ គេគិតអំពីរបៀបដែលពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកដឹកនាំល្អម្នាក់ ដែលប្រសើរជាងអ្នកដឹកនាំ ជាច្រើនផ្សេងទៀតហើយ ពួកគេគិតអំពីការគោរពពីអ្នកដទៃ ដែលពួកគេនឹងទទួលបាន។ អ្នកដែលប្រាថ្នាចង់ធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ ប៉ុន្តែមិនដែលបានធ្វើជាអ្នកដឹកនាំ ស្ទើរតែមិនធ្លាប់គិតអំពីទំនួលខុសត្រូវ សម្ពាធ និងសេចក្តីល្បួងដែលអ្នកដឹកនាំប្រឈមនោះទេ។ ពួកគេស្ទើរតែមិនធ្លាប់ផ្ដោតលើការទទួលខុសត្រូវ ការបំរើ និងការរងទុក្ខទៀតផង។ ១កូរិនថូស ជំពូកទី១ដល់ទី៤ បានណែនាំយើងរួចមកហើយអំពីធាតុសំខាន់មួយចំនួននៃការដឹកនាំគ្រីស្ទបរិស័ទ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាផ្ទៃរឿងចំបងនៅក្នុងកណ្ឌសំបុត្រមួយនេះទេ។ នៅក្នុង ១កូរិនថូស ១-៤ សាវកប៉ុលបានយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការដោះស្រាយជាដំបូងលើបញ្ហាបក្សពួកនិយម ដែលបានធ្វើ អោយពួកជំនុំបាក់បែកដោយជម្លោះ និងការច្រណែន។ ប៉ុន្តែដោយសារតែជម្លោះជាច្រើនទាំងនេះបានកើតឡើង ដោយសារតែក្រុមមនុស្សផ្សេងៗគ្នានៅក្នុងពួកជំនុំបានអួតពីអ្នកដឹកនាំគ្រីស្ទបរិស័ទល្បីៗ («ខ្ញុំជាសិស្សរបស់ ប៉ុល» »ខ្ញុំជាសិស្សរបស់អ័ប៉ុឡូស» «ខ្ញុំជាសិស្សរបស់កៃផាស» ១:១១-១២;…
១កូរិនថូស ៣ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ 1 Cor. 3 Rolf Lepelaar
នេះគឺជាអត្ថបទគម្ពីរមួយទៀត ដែលត្រូវបានគេយល់ខុសយ៉ាងញឹកញាប់។ ដើម្បីជួយយើងអោយកាត់ស្រាយអត្ថបទគម្ពីរនេះបានត្រឹមត្រូវ យើងត្រូវតែចងចាំសេចក្តីពិតពីរ។ ១. ១កូរិនថូស ៣ គឺជាផ្នែកនៃការអាងហេតុផលនៅក្នុងអត្ថបទធំមួយ ដែលមានចាប់ពី ១:១០ ដល់ ៤:២១។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះសាវកប៉ុលកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាបាក់បែក និងការប្រកាន់គ្រូផ្សេងៗនៅឯពួកជំនុំក្នុងក្រុងកូរិនថូស។ ពួកអ្នកផ្ទះនាងខ្លូអេបានជម្រាបគាត់ថា មានមនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងពួកជំនុំនិយាយថា «ខ្ញុំដើរតាមសាវកប៉ុល» ឬ «ខ្ញុំដើរតាមលោកអ័ប៉ុឡូស» ឬដើរតាមអ្នកផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះ នៅពេលយើងអានអត្ថបទគម្ពីរនេះ យើងត្រូវចងចាំថាសាវកប៉ុលកំពុងនៅតែដោះស្រាយបញ្ហានេះ (សូមមើល ខ. ៥-៦, ២១-២៣) ហើយគាត់បន្តដោះស្រាយបញ្ហាដដែលនេះនៅក្នុងជំពូក៤ (សូមមើល ៤:៦) ពីព្រោះបើសិនយើងមិនអានជំពូកនេះនៅក្នុងបរិបទនេះទេ នោះយើងងាយនឹងកាត់ស្រាយជំពូកនេះខុសឆ្ងាយណាស់ ហើយបើសិនអ្នកមិនបានអានមេរៀនអំពី ១កូរិនថូស ជំពូក១-២ នោះសូមអានវាមុនពេលចាប់ផ្តើមអានមេរៀននេះ។ ២. សាវកប៉ុលដោះស្រាយបញ្ហាការប្រកាន់គ្រូផ្សេងៗរបស់អ្នកជឿនៅកូរិនថូសនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះដោយដោះស្រាយបញ្ហាធ្ងន់ជាងចំនួនពីរ ដែលបណ្តាលអោយមានការប្រកាន់គ្រូផ្សេងៗ និងការបាក់បែក។…
១កូរិនថូស ២:៦-១៦ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ 1 Cor. 2:6-16 Rolf Lepelaar
១កូរិនថូស ២:៦-១៦ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ នៅពេលអ្នកកាត់ស្រាយអត្ថបទគម្ពីរមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ អ្នកត្រូវតែគិតអំពីបរិបទរបស់វាជានិច្ច។ នៅពេលអ្នកអានសំបុត្រមួយ ឬរឿងប្រលោមលោកមួយ អ្នកមិនអាចជ្រើសរើសប្រយោគមួយនៅកណ្តាលគេ ដោយមិនអានសំបុត្រ ឬរឿងនោះទាំងមូលបាននោះឡើយ។ ដូចគ្នាផងដែរ យើងក៏មិនអាចអានព្រះគម្ពីរនៅក្នុងរបៀបនោះបានឡើយ។ មូលហេតុដែលខ្ញុំលើកចំនុចនេះឡើង ពីព្រោះមានសាស្ត្រាចារ្យព្រះគម្ពីរល្បីឈ្មោះម្នាក់បានសរសេរថា អត្ថបទគម្ពីរ ដែលយើងសិក្សានៅថ្ងៃនេះ ប្រហែលជាអត្ថបទគម្ពីរ ដែលត្រូវបានគេកាត់ស្រាយខុស និងបង្ខូចខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល។ មូលហេតុដែលមនុស្សបានកាត់ស្រាយអត្ថបទគម្ពីរនេះខុសគឺថា ពួកគេមិនគិតពិចារណាបរិបទរបស់អត្ថបទគម្ពីរ ហើយជាលទ្ធផលគឺថា អត្ថបទគម្ពីរនេះត្រូវបានកាត់ស្រាយខុសទាំងស្រុងពីគោលបំណងរបស់សាវកប៉ុល។ យើងត្រូវតែអាន ២:៦-១៦ នៅក្នុងបរិបទរបស់វា។ អត្ថបទគម្ពីរនេះមានបន្ទាប់ពី ១:១៨-២:៥ ហើយនៅមុនជំពូក៣ ហើយវាជាផ្នែកនៃអត្ថបទគម្ពីរ ដែលចាប់ពី ១:១០ និងបញ្ចប់នៅចុងជំពូក៤។ ជំពូកទាំងបួននេះគឺជាការឆ្លើយតបយ៉ាងល្អរបស់សាវកប៉ុលចំពោះបញ្ហាបែកបាក់របស់ពួកជំនុំកូរិនថូស ដោយព្រោះពួកគេអួតពីអ្នកដឹកនាំផ្សេងៗ និងដោយព្រោះពួកគេអួតពីប្រាជ្ញារបស់មនុស្ស។ ការឆ្លើយតបទីមួយរបស់សាវកប៉ុលគឺថាដំណឹងល្អគឺជាសារអំពីឈើឆ្កាង ដែលជាសេចក្តីចំកួតដល់លោកិយនេះ (១:១៧-២៥)។…
១:១៧-២៥ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ 1 Cor.1:17-25 Rolf Lepelaar
១:១៧-២៥ ការអនុវត្តសំរាប់គ្រូគង្វាល និងគ្រូអធិប្បាយ សារអំពីឈើឆ្កាង បើសិនជាខ្ញុំសួរមនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះថា តើនិមិត្តសញ្ញាឈើឆ្កាងមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច នោះគេនឹងឆ្លើយថា «វាគឺជាសញ្ញានៃជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ»។ ទោះបីយ៉ាងណា នៅពេលយើងអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី យើងត្រូវតែចងចាំថា នៅសតវត្សរ៍ទីមួយឈើឆ្កាងមិនមែនជានិមិត្តសញ្ញារបស់សាសនាណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែវាតំណាងអោយការដាក់ទណ្ឌនៃសេចក្តីស្លាប់លើឧក្រិដ្ឋជន។ តើព្រះសម្រេចបានអ្វីនៅឈើឆ្កាង? បើសិនខ្ញុំសួរគ្រីស្ទបរិស័ទនូវសំនួរទាំងនេះ ខ្ញុំនឹងទទួលបានចំលើយដូចជា «ព្រះបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដោយការបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់មកសុគតនៅលើឈើឆ្កាង» និង «ព្រះបានសង្គ្រោះយើងតាមរយៈការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាង»។ ការពិត ចម្លើយទាំងនេះល្អហើយសំខាន់ណាស់ ប៉ុន្តែនៅមានចម្លើយច្រើនជាងនេះទៀត ហើយបទគម្ពីរដែលយើងនឹងសិក្សា នឹងផ្តល់អោយយើងនូវចម្លើយយ៉ាងសំខាន់មួយ ដែលជារឿយៗយើងបានមើលរំលង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសួរម្តងទៀតថា តើព្រះបានសម្រេចបានអ្វីនៅឈើឆ្កាង? មានរបៀបជាច្រើន ដែលយើងអាចបែងចែក មនុស្សលោក។ របៀបដែលអ្នកបែងចែកមនុស្សលោក អាចបញ្ជាក់យ៉ាងច្រើនអំពីអ្វីដែលអ្នកគិតថាសំខាន់។ មនុស្សមួយចំនួនគិតថា ទ្រព្យសម្បត្តិគឺជាបញ្ហាយ៉ាងធំ ដូច្នេះពួកគេបែងចែកមនុស្សលោកជាពីរក្រុមគឺ អ្នកមាន និងអ្នកក្រ។ មនុស្សមួយចំនួនទៀត…
ព្រលឹងវិញ្ញាណ Soul and Spirit
ព្រលឹងវិញ្ញាណ អ្នកនិពន្ធ រ៉ូហ្វ លេភិឡារ នៅក្នុងប្រទេសនៃទ្វីបអាស៊ី គេធ្លាប់និយាយថា មនុស្សយើងមានធាតុបួនគឺ ដី ទឹក ខ្យល់ និងភ្លើង។ ជួនកាលគ្រីស្ទបរិស័ទខ្លះបង្រៀនថា មនុស្សមានធាតុបីគឺ រូបកាយ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណ ហើយវិញ្ញាណគឺជាធាតុសម្រាប់ទាក់ទងជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយបានជាអ្នកខ្លះជឿថា វិញ្ញាណខ្ពស់ជាងព្រលឹង។ គ្រីស្ទបរិស័ទខ្លះដែលជឿថា មនុស្សមានធាតុបីគឺ រូបកាយ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណ យល់ឃើញថា ការបះបោររបស់យើងមិនជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់វិញ្ញាណទេ គឺជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់តែរូបកាយនិងព្រលឹងប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្សដែលមានជំនឿបែបនេះ (មានធាតុបីគឺ រូបកាយ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណ) គាំទ្រទស្សនៈរបស់ខ្លួនដោយផ្តល់ភស្តុតាងដូចតទៅ៖ ១. ព្រះគម្ពីរបានប្រើពីរពាក្យខុសគ្នា (ព្រលឹង និងវិញ្ញាណ) ដូច្នេះវាជាធាតុពីរខុសគ្នា។ ២.…